Skinfaxi - 01.02.2010, Blaðsíða 35

SKINFAXI – tímarit Ungmennafélags Íslands 35
UMFÍ í samstarf við
íþróttalýðháskólann
í Bosei í Danmörku
Ungmennafélag Íslands og íþróttalýð-
háskólinn í Bosei í Danmörku hafa gert
með sér samkomulag um samstarf og eru
dönsku íþróttaskólarnir, sem UMFÍ á sam-
starf við, orðnir sjö talsins. Erling Joensen,
skólastjóri íþróttalýðháskólans í Bosei,
kom í heimsókn í Þjónustumiðstöð UMFÍ,
átti fund með formanni UMFÍ og fram-
kvæmdastjóra og hélt kynningu á skólan-
um. Þessi skóli gerir út á bardagaíþróttir
og er sá eini sinnar tegundar í Danmörku.
Skólinn er ennfremur í samstarfi við
Glímusamband Íslands og mun fram-
kvæmdastjóri þess, Ólafur Oddur Sigurðs-
son, kenna glímu í formi námskeiða við
skólann.
Íslensk ungmenni hafa í miklum mæli
stundað nám við danska íþróttalýðháskóla
á síðustu árum og hafa þau verið mjög
ánægð með veruna þar ytra.
Nánari upplýsingar um skólann er að
finna á heimasíðu hans á www.bosei.dk
Frá vinstri, Sæmundur Runólfsson, framkvæmdastjóri UMFÍ,
Ólafur Oddur Sigurðsson, framkvæmdastjóri Glímusam-
bands Íslands, Erling Joensen, skólastjóri Íþróttalýð-
háskólans í Bosei, Helga Guðrún Guðjónsdóttir, formaður
UMFÍ, og Ómar Bragi Stefánsson, landsfulltrúi UMFÍ.
Þann 21. febrúar sl. voru haldnar
tvær íþróttasýningar sem báru heitið
Krafturinn knýr í Borgarleikhúsinu í
Reykjavík. Þessi uppákoma var í senn
sýning og gjörningur og í henni tóku
þátt m.a. börn og eldri borgarar. Sýn-
ingin var lokaverkefni Önnu Grétu Ólafs-
dóttir og Kolbrúnar Fjólu Arnardóttur,
nemenda í íþrótta- og heilsufræði við
Háskóla Íslands. Í anddyri Borgarleik-
hússins var sett upp sýning þar sem
sýndir voru m.a. merkilegir verðlauna-
gripir í gegnum tíðina og lagði Ung-
mennafélag Íslands til hluti sem notaðir
voru á sögusýningunni í tengslum við
Landsmótið á Akureyri sl. sumar.Sýn-
ingarnar voru vel sóttar en um 400
manns komu á þær og virtust skemmta
sér hið besta. Anna Gréta Ólafsdóttir
sagðist í samtali við Skinfaxa vera mjög
ánægð með sýningarnar og góðar
undirtektir áhorfenda.
„Það gekk allt eins og í sögu og mig
langar að setja upp aðra sýningu að ári
með öðruvísi sniði. Við sjáum hvað set-
ur í þeim efnum en hvað vel gekk núna
kveikir í manni að gera þetta aftur. Sýn-
ing af þessu tagi hefur ekki verið sett
upp lengi en margir foreldrar höfðu á
orði eftir að hafa séð hana að þeir sæju
eftir því að hafa ekki tekið börnin sín
með. Sýningin hefði ekki síður höfðað
til þeirra yngri. Þegar upp er staðið erum
við alsæl með hvernig til tókst,“ sagði
Anna Gréta Ólafsdóttir, annar aðstand-
enda sýningarinnar Krafturinn knýr, í
samtali við Skinfaxa eftir sýningarinnar.
Hér áður fyrr voru íþróttasýningar
haldnar um land allt, dans- og fimleika-
sýningar voru jafnvel árlegur viðburður
víða. Nútíminn hefur fært okkur fjær
hugtakinu sýning og nær hugtakinu
keppni. Það þarf ekki að leita víða til
Glæsilegar íþróttasýningar
í Borgarleikhúsinu að sjá hvað íþróttasýningar hafa alltaf verið stór þáttur í íþrótta- og menning-
arlífi á Íslandi.
Með sýningunni Krafturinn knýr var
reynt að færa íþróttirnar nær lista- og
menningarheiminum sem þær eitt sinn
tilheyrðu. Markmið sýningarinnar var
að taka íþróttaiðkandann úr sínu hefð-
bundna umhverfi og setja hann í hlut-
verk skemmtikraftsins og listamanns-
ins. Annað markmið með verkefninu
var að sýningin vekti áhuga hjá fólki til
að sækja og halda íþróttasýningar um
land allt.
Þær spurningar sem höfundar loka-
verkefnisins spurðu sig að við gerð verk-
efnisins var hvort hægt væri að vekja
upp sýningargildi íþrótta hérlendis með
sýningunni Krafturinn knýr. Tilgátan var
sú að fólk hafi jafn gaman af því að sjá
og sýna íþróttir og það gerði hér áður
fyrr.
Hugmyndin var að fá með sér lista-
fólk, leikara og aðra áhuga- og atvinnu-
menn til að vinna að sýningunni. Lagt
var upp með tvær sýningar á einum
degi. Uppbygging sýningarinnar var
tvenns konar, annars vegar listagallerí
sem hafði að geyma ljósmyndir, ljóða-
lestur, gjörninga og muni. Hins vegar
sviðslistasýning þar sem á dagskrá var
dans, fimleikar, bolta- og bardagalistir
og sirkus svo eitthvað sé nefnt. Sýnend-
ur voru ungir sem og aldnir, heilbrigðir
sem og fatlaðir, afreksíþróttafólk sem
og annað íþrótta- og listafólk.
Það var eindregin von höfunda að
sýningin myndi aftur færa lista- og
íþróttaheimana hvorn nær öðrum, að
sýningin lifi og verði til í mynd, og minn-
ingum fólks sem á hana komu. Jafn-
framt að hún teljist til framtaks hinnar
líðandi stundar og verði öðrum inn-
blástur til að koma af stað íþróttasýn-
ingum um land allt.