Ægir - 01.08.1937, Blaðsíða 5

Æ G I R
159
Jósafat S. Hjaltalín.
Þann 29. ágúst andaðist í Stykkishólmi
Jósafat S. Hjaltalín. Jósafat var elzti út-
sölumaður »Ægis«, en það hafði hann
verið frá því blaðið hóf göngu sína og
jafnan haft íleiri kaupendur en nokkur
annar, miðað við fólksfjölda. Jósafat var
drengur ágætur og virtur af öllum, er
hann þekktu.
Vorvertíðin 1937.
Voraflinn í Veslfirðingafjórðungi var
yfirleitt mjög lítill, en þó ekki minni en
hann hefir verið tvö undanfarandi vor.
Fiskiganga kom engin á Vestfjarðamið-
in og var þar jafnan fátt um fisk, þeg-
ar þangað var leitað til veiða.
Langsamlega minnstur afli harst á land
í Bíldudal, þegar miðað er við árið áð-
ur, og stafaði það aðallega af þvi, að
ílestir hinir slærri bátar úr Arnarfirði
lögðu aíla sinn á land á Þingeyri. Þá
hefir voraílinn í Bolungarvík orðið miklu
minni en síðastliðið ár og orsakaðist það
af verkfalli, sem stóð þar yfir um tveggja
mánaða tíma.
Flestir stærstu bátarnir frá ísafirði
slunduðu veiðar um vorvertíðina suður
við Snæfellsnes og var aíli þeirra mun
betri en síðastl. vor.
Um sumarmál gekk mikill ílskur inn
í Hesteyrarfjörð og var hann svo nærri
landi, að ílestum þólli undrun sæta. Sólti
fiskurinn svo langt inn í fjörðinn, að
mikið veiddisl fyrir innan Heklueyri, en
þar stendur síldarverksmiðja Kveldúlfs.
Um nokkurn tíma stunduðu daglega
fjöldamargir árabátar veiðar þarna i firð-
inum og öíluðu vel. Hélt fiskurinn sig á
tiltölulega mjög lillu svæði og áttu því
bátarnir erfitt að koma niður, nema fá-
um lóðum hver. Veiði þessi var eink-
um slunduð af Hesleyringum og bátum
norðan úr Aðalvík og Grunnavikurhreppi,
og jafnvel vestan úr Bolungarvík og
Hnífsdal. í fyrra var svipuð afiahrota í
þessum sama firði, en annars er það ný-
lunda að fiskur gangi svo mjög þangað
inn.
Um páskaleytið var hyrjað að stunda
veiðar af meginþorra báta í Steingríms-
firði og er það mánuði fyr en venja er
til. IJöfðu menn haft nokkurt pat af þvi,
að talsverður fiskur væri í íirðinum og
hefði sennilega verið þar allan veturinn.
Margir smábátar frá Hólmavík stunduðu
veiðar ívorogöiluðu ágætlega, enda var
beztur aflinn undan vikinni og innan við
hana. Vélbátarnir í Drangsnesi öfluðu
miklu lakar, en þegar kom fram í júní-
mánuð glæddist veiðin svo úti i firðin-
um, að sumir vélbátarnir fengu á mán-
aðartíma um 60 smál. miðað við slægð-
an fisk, óflattan. Alls var voraflinn í
Vestfirðingaijórðungi 1767 smál. miðað
við verkaðan fisk, en 1673 smál. vorið
1936.
Norðanlands var mjög köld tíð í allt
vor og voru þar miklar ógæftir annað
veiíið. Snemma í vor kom nokkurt fiski-
hlaup í Skagafjörð og Skjálfanda og all-
aðist sæmilega á þeim slóðum, um þær
mundir. Um líkt leyti, eða nokkru síðar,
varð góður aíli í Eyjafirði innanverðum
og var það mestmegnis vænn fiskur, ó-
gotinn. Mestur hluti þess íisks, er veidd-
ur var í Eyjafirði, var seldur á Akur-
eyri og nærliggjandi sveitum. Vertíðar-
aflinn í Norðlendingafjórðungi varð tals-
verl meiri nú í vor en vorið 1936.
Frá Siglufirði eru menn alveg að hætta
að stunda þorskfiskveiðar og er það ó-
líkt því, er áður var, þegar mikill fjöldi
þorskveiðiskipa gekk frá Siglufirði. Á
síðastliðinui vorvertíð gengu frá Siglu-
firði aðeins 2 vélhátar yfir 12 smál. að