Ægir - 01.08.1937, Blaðsíða 10

164
Æ G I R
Niðursuða. — Sjávarútvegur.
Niðursuða matvæla getur aðallega ver-
ið með tvennu móti, þ. e. a. s. að eí'nið
sé soðið og síðan lalið í dósirnar, elleg-
ar að það sé lagt niður í dósirnar ósoð-
ið. Báðar þessar aðferðir eru notaðar
livað stærð snerti og mun hver þorskur
hafa vigtað að meðaltali óslægður, um
3,5 kg. Fiskurinn var aftur á móti hor-
aður og lifraði afar illa.
Vélskútan »Sos« lagði að jafnaði 2100
öngla í einu og fékk frá 200—500 fiska
í hverri lögn. Mest veiddist á 150—160
faðma dýpi. Skipstjórinn á »Sos« segir
svo frá, að yfirleitt hafi verið góðliski
við Bjarnarey, hvar sem lagt var, en
línuveiðabátarnir hafi ekki getað stund-
að veiðarnar nema á mjög takmörkuðu
svæði, fyrir ágangi togaranna. Hann seg-
ist einn dag hafa talið 42 togara á til-
tölulega litlu svæði. Ágengni togaranna
er svo mikil, að þeir skirrast ekki við
að toga yfir lóðirnar, um háhjartan sum-
ardaginn. »f*egar maður sér togarana
toga yfir hvert tengslið á fætur öðru í
skyggnu veðri, þá verður manni á að
óska sér, að góð fallbyssa væri við hend-
ina«, mælti skipstjórinn.
Síðast í júnimánuði komu mörg skip
heim til Noregs frá Bjarnarey og höfðu
llest aílað í meðallagi og sum ágætlega.
En eftir því sem á hefir liðið sumarið
hefir aflinn orðið rýrari hæði við Sval-
harð og Bjarnarey. Færeysku skúturnar
hafa aílað þar mjög lítið í júlimánuði
og eins heíir farið fyrir norsku línubát-
unum. Sem dænri um aílaleysið má nefna
það, að einn norsku bátanna hafði eytt
30 kössum al' beitusíld, en ekki fengið
nema 5 smál. af saltílski.
nokkurnveginn jöfnum höndum, en þó
getur orðið þar á nokkur mismunur efl-
ir því hvar er í heiminum.
Það eru margir tugir ára síðan, að
byrjað var að sjóða niður matvæli, og
hefir niðursuðan stóraukizt með hverju
ári og er sífellt að leggja undir sig ný
og ný lönd, hvort sem lilið er það i eig-
inlegri eða óeiginlegri merkingu.
Malaræði hefir víða um heim gjör-
breytzt á tiltölulega skömmum tima og
á niðursuðan nokkurn þátl i því og hann
ærið drjúgan.
Upphaflega voru aðeins soðnar niður
ýmiskonar landbúnaðarafurðir, sérstak-
lega kjöt, en seínna var svo hyrjað að
sjóða niður ýmsar fisktegundir. Talið er
að niðursuðuframleiðsla heimsins nemi
árlega um 300 miljónir kassa á ári. Um
80°/o af niðursuðuframleiðslunnieru land-
búnaðarafurðir.
Niðursuðan er styrkur þáttur i atvinnu-
lifi margra þjóða, sem og vitanlega má
marka af hinni geypilegu ársframleiðslu,
sem nefnd var hér að framan
Bæði hjá Bandarikjamönnum og Ivana-
dahúum er mikill niðursuðuiðnaður og
eru þeir þjóða fremstir í þeirri grein, þá
eru Þjóðverjar og Japanar mjög fram-
arla á þessu sviði og verður drepið á
það siðar. En vér íslendingar þurfum
ekki að fitast svo langt um í þessum
efnum, hvorki hvað snertir hagkvæmni
né lærdóm, það væri að sækja vatnið
yfir lækinn, þar sem frændur vorirNorð-
menn eru svo skammt undan.
Norðmenn hafa fengizt við niðursuðu
um nokkuð langt skeið og standa þar
sem forvigismenn að nokkru leyti, sér-
slaklega í því, sem snertir niðursuðu
sjávarafurða. Þeir hafa þreifað sig áfram
fet fyrir fet með langri og mikilli reynslu
og ekkert látið til sparað svo að visind-
in gætu komið þeim að liði.