Ægir - 01.03.1938, Blaðsíða 9

Æ G I R
67
matsstjóra eða yfirfiskimatsmanna, um rétta
gerð og nothæfni þróanna".
Eftirfarandi tillögur voru samþykktar við-
vikjandi síldarleit meff sjálfritandi dýptar-
mæli:
1. „Fiskiþingið beinir þeirri áskorun til ríkis-
stjórnarinnar, að láta nú þegar setja sjálf-
ritandi dýptarmæli i varðskipið Þór og verði
skipinu falið að framkvæma sildarleit á
þessu ári, þannig, að leitað sé einkum
fyrir Norðurlandi að sumri (byrji þar 20.
mai, en við Faxaflóa að hausti.
2. Fiskiþingið telur æskilegt, að Þór verði
einnig látinn gera tilraunir um nýjar veiði-
aðferðir, sérstaklega með tilliti til síld-
veiða i Faxaflóa. Ennfremur skorar Fiski-
þingið á Fiskimálanefnd, að nota þá heim-
ild, er hún hefir í lögum til að gera til-
raunir til veiða með nýjum veiðiaðferð-
um, og til að leita nýrra fiskimiða og verði
einstaklingaf styrktir í þessu skyni, eftir
því sem henta þykir“.
Um talstöðvar í vélbátum og fiskiskipum
var samþykkt eftir farandi tillaga:
a. „Fiskiþingið skorar á Alþingi, að veita rif-
legan fjárstyrk til þess að gera eigendum
fiskibáta kleift að eignast og reka tal-
stöðvar í bátum sínum.
b. Sjái Alþingi sér eigi fært að veita beinan
fjárstyrk í þessu skyni, þá skorar Fiski-
þingið á það, að leggja fyrir stjórnir
Landssímans og Útvarpsins, að veita rifleg-
ar ívilnanir um leigu, kaup og viðhald tal-
stöðva og úlvarpstækja í fiskibátum“.
Viðvikjandi sildarverksmiðjum var samþykki
eftirfarandi tillaga.
Fiskiþingið skorar á rikisstjórnina:
1. Að nota nú þegar heimild þá, sem síðasta
Alþingi veitti til byggingar síldarverk-
smiðju á Raufarhöfn, þannig að byrjað
verði á byggingu verksmiðjunnar i sum-
ar, svo að tryggt verði, að hún geti tekið
til starfa í byrjun vertiðar 1939.
2. Að láta setja upp fyrir næstu vertíð, við
sildarverksmiðju rikisins á Siglufirði, tvö
sjálfvirk losunartæki með vigtum, og enn-
fremur flutningaböndum á bryggjur, sem
nægja til að afnema allan akstur á síld við
löndun.
3. Að einstökum mönnum eða félagi, ef stofn-
að verður, verði veitt heimild til þess að
byggja sildarbræðslustöð á Þórshöfn á
Langanesi, er brætt geti a .m. k. 2400 mál
síldar á sólarhring".
Um vitamál var samþj’kkt eftirfarandi:
1. „Fiskiþingið skorar á þing og stjórn að
verja framvegis öllu vitagjaldinu til vita-
málanna (reksturs, viðhalds og nýbygg-
inga).
2. Leggur áherslu á að viti verði reisiur, sem
allra fyrst, til að draga úr slysahætt'u við
Mýrar við Faxaflóa.
3. Mótmælir þvi, að Fiskifélagið verði svift
tillögurétti þeim, er það nú hefir um vila-
mál“.
Auk þeirra mála, sem nú hafa verið nefnd,
hafði Fiskiþingið, meðal annara, þessi mál til
meðferðar:
Hafnargerðir og lendingarbætur.
Landlielgisgæzlu og björgunarmál.
Fiskiðnaður (Hraðfrgsting og niðursuða).
Norsku samningarnir.
Skoðun og eftirlit skipa.
Verðlag á útgerðarvörum.
Lög um vátrgggingarfélög fgrir vélbáta.
Sameining Fiskifélaýs og Fiskimálanefndar.
Fræðslustarfsemi.
Frumvarp um bregtingar á lögum um at-
vinnu við siglingar.
Sjóhrakningur fyrir 142 árum
Ærið algengt var það á 18. öld og fram-
an af 19. öldinni, að smábændur framan
úr Húnavatnssýslu sæktu sjó út á Skaga.
Sumir bændur réru bæði vor- og haust-
vertíð, en aðrir aðeins á haustin. Nokkrir
voru þeir bændur, sem áttu sjálfir báta þá,
er þeir réru á, en aðrir réðu sig sem háseta
hjá skipaeigendum. Milli vertíða voru bát-
arnir oftast geymdir í naust út á Skaga.
Flestir aðkomuformenn byggðu sér ver-
búðir á Skaga og héldust þar við meðan á
vertíð stóð. En þó voru til þeir formenn,
sem fengu inni fyrir skipshöfn sina á bæj-
um þeim, er næstir voru sjó.
Þeir Húnvetningar, er stunda ætluðu
haustvertíð á Skaga, byrjuðu venjulega að