Ægir - 01.03.1938, Blaðsíða 18

76
Æ G I R
í bili. Lína cr ekki fáanleg eins og stendur,
vegna þess að ekkert hráefni er til, og er það
ekki væntanlegt til landsins fyrr en i lok mán-
aðarins. Getur það varla talizt vansalaust, að
ekki [skuli betur um þessa hnúta búið en það,
að bátar verði að hætta á miðri vertíð, vegna
veiðarfæraskorts.
Grindavík:
Þar hefir aflast sæmilega, en vegna þess
hvað brimasamt liefir verið, hcfir oft verið
örðugt að sækja sjó. Aflinn er talsvert blandað-
ur ufsa.
Verstöðvarnar austanfjalls:
Þar hefir fiskazt lítið, það sem af er vertíð,
en útlit er fyrir að veiðin glæðist, ef tið verð-
ur skapleg.
Þann 17. þ. m. vildi það slys til í lending-
unni á Stokkseyri, að ólag reið á bátinn Ingu,
cr hún var að fara inn sundið, og lenti það á
stýrishúsinu og braut það og lók út tvo menn,
er þar voru, og drukknuðu þeir báðir. Menn-
irnir voru: Guðni Eyjólfsson frá Björgvin á
Stokkseyri, formaður bátsins, og vélamaðnrinn
Magnús Karlsson, báðir ungir inenn og
ókvæntir.
Fjórir bátar l'rá Stokkseyri, sent áttu eftir
að lenda, liættu við lendingu, er skipverjar
sáu ófarir Ingu, og héldu til hafs. Bátar þessir
náðu síðar heilir í liöfn.
Vestmannaeyjar:
Þar er minni afli kominn á land en á sama
tima í fyrra og stafar það bæði af fiski- og
gæftaleysi. Dag og dag hefir þó fiskazt dável,
t. d. var hlaðafli í net 14. marz, og tvihlóðu
þá sumir bátarnir.
ísfélag Vestinannaeuja hefir nú hal'ið isfram-
leiðslu í stórum stil, og verið er að byrja á
gagngerðum umbótuin og stækkun á húsuin og
tækjuni félagsins og verður meðal annars byrj-
að að hraðfrysta kola. Félagið hefir nú þegar
samið um móttöku á dragnótaafla 15 báta
næsta sumar. Einnig stendur til að hagnýttur
verði betur en gert hefir verið, ýmiskonar ann-
ar fiskur, svo sem steinbítur, karfi o. fl.
í Höfn í Hornafirði
liefir fiskazt nijög litið enn þá. Mikið veiðist
nú af loðnu i firðinum.
Tilkynning
frá norsku þorskveiðaskrif-
stofunni, viðvíkjandi hjálp
handa útvegi til þorskveiða
1938.
Það vísasl lil lijálparráðstafana þeirra,
sem fyrirskipaðar voru 1936 og 1937,
þar seni sömu reglur og stefnumið skulu
g'ilda fyrir hjálparráðstafanirnar 1938.
Að undangenginni ráðstefnu með
verzlunarráðuneytinu tilkynnist:
Stórþingið hefir heimilað verzlunar-
ráðunevtinu að gera ráðstafanir til
stuðnings þorskfiskveiðum 1938, að svo
miklu leyti sem þörf krefur. Skilyrði
fyrir sérhverjum styrk er það, að greitt
liafi verið lágmarksverð fyrir fiskinn
U])p úr sjó, og telst það lágmarksverð
fyrst um sinn 13 aurar kilógrammið í
Lofoten og öðrum skreiðarhéruðum og
12 aura kílógrammið á Finnmörk, allt
fyrir vel með farinn, blóðgaðan og slægð-
an fisk.
Með ofstaðinn fisk, fisk sprunginn af
loðnuáti, óhlóðgaðan fisk eða skemmdan
fisk er venjulegur frádráttur tekinn til
greina, en þó svo, að fiskur, sem greidd-
ur er með undir 9 aura verði á ldló-
gramm upp úr sjó, kemur ekki til greina
við stvrkúthlutun. Ef til kemur, mun út-
flutningur verða hindraður á fiski, sem
greiddur liefir verið lægra verði en á-
kvæði styrkreglugerðarinnar hljóða um
á Iiverjum tima.
Að því tilskildu, að færðar hafi verið
sönnur á, að liinn nýveiddi fiskur hafi
verið key])tur fyrir ofangreint verð, eru
slyrkveitingar einnig ákveðnar til handa
verkendunum á grundvelli neðanskráðs
greiðslustiga. Athygli skal vakin á því,
að ekki hefir verið ákveðin kaupskylda
af Iiálfu ríkisins í neinni mynd.