Ægir - 01.03.1938, Blaðsíða 13

Æ G I R
71
er á undan gekk, að heiti og hvar þeir
væru að landi komnir. Hann kvaðst
Hjálmar lieita og vera Finnbogason, en
landtöku liefðu þeir fengið í Vík i Flat-
eyjardal í Þingeyjarsýslu.
Hjálmar veitti nú skipreksmönnum
fljóta og góða hjálp. Tók hann Davíð þeg-
ar út úr skipinu og siðan Asþór. Var nú
skipverjum færð volg mjólk til hressing-
ar, en Erl. varaði þá við að drekka mikið,
þar eð þeir höfðu verið matarlausir í lang-
an tíma. Hjálmar lét nú í flýti senda eftir
mönnum að Brettingsstöðum, sem er næsli
hær við Vík, lil þess að hjálpa sér að koma
skipreksmönnum heiin. Var Asþór hor-
inn í brekáni, því svo var af honum dreg-
ið, að hann gal livorki hrevft legg né lið.
Da\íð og Guðmundur voru studdir, en
Jón og Erl. gengu óstuddir, og höfðu þeir
þó verið að velkjast í hafróti matarláusir,
kaldir og gegndrepa í hálfan fjórða sól-
arhring. Undireins og skipverjar voru
komnir heim i Vík, voru þeir afklæddir
og kom þá greinlega í ljós, að þá liafði
stórkalið á fótum og höndum. Hafði skinn
víða rifið af þeim, en þó mest af Ás-
þóri. Davíð var langmest kalinn á fótum,
enda liafði hann legið hreifingarlaus i
þrjá sólarhringa. Þegar hásetar liöfðu liátt-
að undir sæng, tók þeim fljótt að hlýna,
en við það feng'u þeir svo mikla verki í
kalsárin, að þeir gátu engan veginn þolað
við. Samfleytt í sextán sólarhringa voru
þeir svo þjakaðir, að þeir gátu ekki snúið
scr við í rúminu, nema með hjálp og varð
að vaka yfir þeim hæði nólt og dag. Allur
aðhúnaður og lijúkrun var jneð þeim á-
gælum, að orð fór af, enda fór það ódult,
hvílík ágæliskona Ólöf Bjarnadóttir var,
húsmóðirin i Vík. Hjálmar hóndi i Vík
lét tvisvar sækja Grím Magnússon lækni,
sem þá var handlæknir á Akurevri. Davíð
hafði skemmst svo mikið á öðrum fæti, að
Grinmr læknir varð að taka af honum
allar tær. Meðan hásetar lágu, var lík fé-
laga þeirra, Jóns Illugasonar, jarðsett (5.
nóv.) í Þönglabakkakirkjugarði af síra
Benjamín Jónssyni. Ásþór og Erl. hrest-
ust það vel, að eftir sjö vikna dvöl í Vík,
gátu þeir lagt af stað heimleiðis.
Áður en þeir fóru voru þeir klaííldir og
skæddir, og á allan liátl gerðu Þingeying-
ar svo Lil þeirra, að sómi þótti að.
Lá nú fyrir þeim löng leið og erfið,
austan úr Flatevjardal og vestur í Húna-
þing. Allsstaðar á leiðinni var ferð þeirra
greidd sem hezt mátti, og sluppu þeir
heiin rétt fvrir jólin. Hafði Erlendur fyrir
löngu verið talinn af, og þótti hann nú úr
lielju heimtur.
En það er af Guðmundi Jónssyni, Davíð
og Jóni Ólafssyni að segja, að þeir urðu
að liggja i Vik i örkumlum sínum fram
undir vor, en þó Davíð lengst, enda hafði
hann sakað mest. Þeir þremenningarnir
urðu allir algrónir sára sinna um vorið,
og héldu þeir j)á heim til sín, og var þá
liðið hálft ár siðan þeir höfðu lagt af stað
i róðurinn frá Skaga.
Fiskveiðar Færeyinga 1937.
Heildarafli Færeyinga á árinu, að frá-
dreginui heimaveiðinni, varð 19188
smál., miðað við fullverkaðan fisk. Blað-
inu er ekki kunnugt um, livað heimaafl-
inn hefir orðið mikill, en árið 1936 varð
hann 1186 smál. (miðað við nýjan fisk)
og eru þá meðtaldar 5600 tn. af síld og
var verðmæti heimaveiðinnar áætlað
300 þús. kr.
Alls stunduðu 147 skip fiskveiðar frá
Færevjum síðastl. ár, og er það 7 skipum
færra en 1936. Skipin skiptast þannig á
milli veiðistöðvanna, tölurnar innan
sviganna sýna fjölda fyrra árs: Þórs-
höfn 37 (10), Ivlakksvík 36 (34), Vesl-