Ægir - 01.07.1951, Side 38

186
Æ G I R
Slcipasmíáastöá M
Fyrir um 30 árum hafði Bárður Tómas-
son skipaverkfræðingur lokið við byggingu
skipasmíðastöðvar á svonefndu Torfnesi,
innan við ísafjarðarkaupstað. Var þetta
félagseign nokkuira manna og nefnt Skipa-
braut ísafjarðar. — Lýsing á skipabraut-
inni er að finna í nóvemberblaði Ægis
1922. — Bárður Tómasson mun skömmu
síðar hafa eignast fyrirtækið. Rak hann
síðan skipasmíðastöð þessa með fyrir-
hyggju til ársips 1944. Má hann teljast
faðir skipasmíðaiðnaðar á ísafirði í hinum
nýrri stíl.
Árið 1936 byrjaði Marselíus Bernharðs-
son skipasmíðar, sem sjálfstæður atvinnu-
rekandi. Nokkru síðar réðst hanu í bygg-
ingu skipasmíðastöðvar í Neðstakaupstaðn-
um. Árið 1939 var stöðin komin upp og
tekin til starfa. Er skipasmíðastöðin rekin
seilr hlutafélag (M. Bernharðsson h.f.).
Árið 1944 kcypli svo Marselius slcipasmíða-
veiðiskipin, er þótti kærkomið að taka með
sér frysta síld og gejrma í snjó, er smásíld
fékkst ekki, einlcum framan af vori.
Hafnarsjóður ísafjarðar eignaðist hús
þetta, ásamt Neðstakaupstaðareigninni, er
eignir hinna Sameinuðu islenzku verzlana
voru seldar. Samvinnufélag Isfirðinga hef-
ur síðan haft frystihús þetta á leigu, og
haft til beitugeymslu. Frystivélar voru sett-
ar í húsið um svipað leyti og hafnarsjóður
eignaðist það. Frystihús þetta rúmar um
180 smálestir af beitu, og er þá víst eftir
örlítið rúm, er notað hefur verið til smá-
vægilegrar matvælageymslu. Þá voru settar
fyrir nokkrum árum frystivélar í bryggju-
hús Kaupfélags Isfirðinga. Þar er fyrst og
fremst fryst kjöt það, sem félagið hefur til
sölu, en auk þess hefur Njarðarfélagið þar
beitugeymslu, og enn fremur geymslu á
línustömpum báta sinna o. fl. Mun beitu-
geymslan þarna rúma um 30 smálestir.
Bernharásson h.f.
stöð Bárðar Tómassonar á Torfnesi og
hefur rekið hana síðan. 1 Neðstakaupstaðn-
um hafa nýbyggingar verið framlcvæmdar,
en siðan Torfnesstöðin komst í eign Mar-
selíusar, hafa þar farið fram viðgerðir
skipa.
Fyrsti þilfarsbáturinn, sem Marselíus
smíðaði, var 17 rúmlesta bátur, sem nefnd-
ist „Mímir“. Eigandi hans var Ingimar
Finnbjörnsson i Hnífsdal. Bátur þessi hef-
ur reynzt happaskip. Má heita, að „Míniir
Iiafi stanzlaust gengið lir Hnífsdal síðan
og jafnan farnast vel. Um síðastliðna páska
var „Mímir“ seldur til Eyrarbakka.
Á smíðastöð Marseliusar voru skipasmíð-
ar stundaðar af kappi næstu árin. Iíonist
brátt það orð á, að skip frá honum væru
vel smíðuð, og vel var honum sýnt um lag
þeirra.
Árin 1936—1945 hafði hann smíðað að
nýju 20 smærri og stærri skip. Stærsta
skipið, sem Marselíus hefur byggt, er
,,Richard“, eign Björgvins Bjarnasonar,
sem er um 92 smálestir. Annars getur
stöðin tekið um 70 rúmlesta skip til við-
gerðar.
Á árunum 1940—1950 hafði Marselíus
venjulega 35—45 manns í vinnu. Síðan hef-
ur vinnan dregizt tilfinnanlega saman og
segir hann, að lílil vinna sé nú fyrir 5—8
menn.
Auk skipasmíðanna liefur fyrirtæki þetta
annazt margvíslegar viðgerðir á húsum og
jafnvel húsabyggingar. Þá hefur Marselíus
líka haft á hendi verkstjórn hafnargerðar-
innar á ísafirði.
Árin 1944—1950 greiddi fyrirtækið í
vinnulaun nálega 7 milljónir króna. AH-
mikill hluti þess var þó vinna við hafnar-
gerðina.
Hús Marselíusar í Neðstakaupstað er
fyrst og fremst smíðahús, stórt geymslu-
lnis i braggastíl, svo og smiðja. Á Torf-
uesinu eru tvö smíðahús, svo og fullkoinm