Ægir - 01.07.1951, Side 39

i
Æ G I R
187
Richard“ 92 ruml., slœrsta skipið, sem smiðað hefur verið i skipasmiðastöð Marseliusar Bcrnharðssonar.
sniiðja. Hús skipasmiðastöðvarinnar eru
nni 4460 rúmmetrar.
Eins og áður segir hefur í Torfnes-
stöðinni einkum verið unnið að viðgerðum
skipa. Hafa margir bátar fengið þar ár-
lega nauðsynlegar viðgerðir og miklar end-
nrbætur, komið oft sem nýir í annað sinn
nr Torfnesstöðinni. Þar hefur jafnan ver-
'ð verkstjóri Eggert Lárusson. Hann nam
sldpasmíði hjá Bárði Tómassyni, og var
siðan hans önnur hönd við stjórn smíða-
vinnunnar.
Tíðindamaður frá Ægi fór á fund Mar-
selíusar, og fékk hjá honum framanritaðar
uPplýsingar um skipasmíðar hans. Talið
l^arst síðan að hinum innlenda skipasmíða-
iðnaði og framtíð hans.
>.Já, ríkisvaldið hefur greitt skipasmiða-
JÖnaðinum svo þung högg undanfarið“,
segir Marselíus, „að við liggur, að ekki
verði hægt að halda hér uppi nýbyggingum
stærri skipa.
Fyrst var það bygging hinna svonefndu
Svíþjóðarbáta, sem kom hart niður á þess-
ari iðngrein. — Ég er þess fullviss, að inn-
lendu skipasmíðastöðvarnar hefðu getað
smíðað þessa báta, eða aðra svipaða, og ég
vil segja okkur hentugri. Og svo væri vissu-
lega rétt að reikna vinnulaunin, sem runn-
ið hefðu í vasa innlendra smiða, hvað sem
skipasmíðastöðvunum sjálfum líður. í stað
þess var svo háð kapphlaup milli umboðs-
manna hinna erlendu skipasmíðastöðva,
um byggingu skipa þessara. Málalokin eru
öllum kunn.
Ég gerði tilboð í smíði á varðbátnum
„Mariu Júliu“. Ég taldi, að tilboð mitt
hefði þá sízt verið hærra en hinnar dönsku
skipasmíðastöðvar", segir Marselíus, „en
ekki fékk það náð hjá þeim, sem úrslitum
réðu um smíði skipsins".