Ægir - 01.07.1951, Blaðsíða 46

194
Æ G I R
Sameignarfyrirtæki
Vélbátaútgerð á ísafirði hefur nú um
allmörg ár verið aðallega rekin af félög-
um, sem eiga fleiri eða færri vélbáta. Stærst
þessara útgerðarfélaga og elzt er Sam-
vinnufélag ísfirðinga, stofnað 1929. Hin
félögin, sem nú starfa, eru: Njörður h.f.,
Muninn h.f., Skutull h.f., Mar h.f. og ís-
firðingur h.f. (útgerðarfélag botnvörpungs-
ins ísborg).
Þessi útgerðarfélög og fleiri standa að
stofnun samvinnufyrirtækja í þágu ís-
fizkrar útgerðar og hafa sem meðlimir í
útvegsmannafélagi Isfirðinga beitt sér fvrir
framkvæmdum.
Þar sem tímaritið Ægir hefur áður skýrt
frá samvinnufyrirtækjum útgerðarmanna
i Keflavík og í Vestmannaeyjum er því að
sjálfsögðu ljúft að flytja fáorða frásögn af
samvinnufyrirtækjum útgerðarmanna á
ísafirði.
Mestur hluti Lófótaflans veiddist í herpi-
nót, eða 58.1%, og þó var veiði með þorska-
nót ekki stunduð nema í sjö vikur, en
vertíðin stóð yfir i tólf vikur. I þorskanet
aflaðist 19% af heildaraflanum, 11.6% á
línu og 11.3% á handfæri. — Mest aflaðist
í þorskanót í einum róðri 65 smál., en mesti
afli á bát yfir vertíðina, með slíkt veiðar-
færi, var 385 smál., en minnstur 24 smál.
Yfirleitt var veiði mjög misjöfn, og gilti
cinu með hvaða veiðarfæri aflað var. Jafn-
beztur var aflinn hjá netjabátunum, og er
afkoma þeirra talin liafa verið góð. Veiði
á línu var hins vegar léleg, og fiskuðu að-
oins fáir bátar í þeim flokki fyrir tilkostn-
aði. Afkoma þeirra, er voru á stórum bát-
um við handfæraveiðar, var léleg, en hins
vegar góð hjá þeim, er voru á minnstu
bátunum. Fjölmargir, sem stunduðu liand-
færaveiðar á litlum fleytum, fengu til hlut-
ar brúttó 11.425—13.710 krónur. — í grein
þessari er alls staðar miðað við ísl. krónur.
á Isafirði.
Er þess þá fyrst að geta, að þær frani-
kvæmdir falla að mestu leyti á undanfarin
fjögur ár, sem hafa verið ísfirzku vélbáta-
útgerðinni mjög þung í skauti sökum afla-
brests á sildveiðum og lélegrar þorskveiði.
Það hefur því verið mikil þrekraun að
koma þessum myndarlegu fyrirtækjum á
fót, og staðfestir það fornkveðna, að ef
menn halda vel saman og lijálpast að eru
flestir vegir færir.
Vélsmiájan Þór h.f.
Það fyrirtæki ísfirzkrar vélbátaútgerðar
er stofnað 13. júní 1942, og lögðu öll ís-
firzk útgerðarfélög og tveir einstakir út-
gerðarinenn fram fé til þess, svo og út-
gerðarfélög og einstaklingar í nágrenni ísa-
ijarðar. Félagið hóf starfsemi sína með
því að kaupa vélsmiðjuna Þór, sem rekin
hafði verið hér á Isafirði langa hrið. Var
fyrst starfað i hinum gömlu húsakynnum
vélsmiðjunnar, en vélakostur strax aukinn
mjög verulega. Árið 1946 var hafist handa uni
nýja byggingu fyrir vélsmiðjuna, sem verða
mætti til frambúðar, og munu allir kunn-
ugir sammála um, að það hafi verið gert
svo myndarlega, að bygging þessi verði um
langan aldur nægileg fyrir vélsmiði, járn-
steypu, plötusmíði, bifreiðaviðgerðir o fh
Nýja vélsmiðjan er: Aðalhús 74 metrar á
lengd og breidd 14 metrar. Vegghæð 4 m
og ris. Loft í byggingunni er svo traust,
að byggja má þar aðra hæð ofan á ef vill-
Yfir miðju aðalhúss er önnur hæð fyrir
skrifstofur og fleira. Stærð hennar er 14X
14 metrar. Við austurhlið vélsmiðjunnar
er útbygging fyrir bifreiðaverkstæði, 19X
9 metrar að stærð. Hæð 4 metrar.
Byggingar þessar voru fullgerðar í árs-
byrjun 1949, og var vélsmiðjan flutt þang-
að um mitt sumar 1949. Byggingin er öll
úr steinsteypu og hin vandaðasta. Yfirsmið-
ur var Ragnar Bárðarson byggingameist-
ari á ísafirði, en eftirlitsmaður við bygg-
útgerðarfélaga