Ægir - 15.12.1955, Blaðsíða 33

ÆGIR
351
Stofnlánadeild sjávarútvegsins var á
sínum tíma séð fyrir fjármagni á þann
hátt, að seðlabankinn veitti henni lán gegn
ríkisábyrgð, sömu upphæð og deildin lán-
aði og til jafnlangs tíma.
Nú hefur Stofnlánadeildin ekki starfað
sem lánveitandi í nokkur ár, en unnið að
innheimtu útlána sinna. Virðist því vera
ákveðið að ætla henni ekki lengra líf sem
lánsstofnun.
Á hinn bóginn verður með engu móti á
það fallizt, að seðlabankinn geti ekki veitt
áfram, að einhverju vissu marki, svipaða
hjálp og þá, sem hann veitti Stofnlána-
deildinni í upphafi, og er þá haft í huga,
að eðlilegt er að aðrar kvaðir, sem á bank-
ann eru lagðar, verði gerðar viðráðanlegri
að sama skapi.
Það er því lagt til, að seðlabankinn láni
Fiskveiðasjóði, sem nú er eina starfandi
stofnlánastofnun útvegsins, vissa upphæð
árlega, væntanlega ekki yfir 18 millj. kr.
á ári, en þó aldrei meira en nauðsyn kref-
ur, að dómi sjávarútvegsmálaráðherra, og
til álíka langs tíma og Fiskveiðasjóður lán-
ar sín lán.
í greinargerð fyrir stjórnarfrumvarpi
til breytinga á lögum Fiskveiðasjóðs á Al-
þingi 1954 er þess getið, að Framkvæmda-
bankinn muni „í framtíðinni veita lán til
bygginga og endurbóta frystihúsa og ann-
arra fiskverkunarstöðva, eftir því sem
hann hefur fjármagn handbært og sam-
rýmanlegt er öðrum verkefnum hans“.
Fiskiþing væntir fastlega, að við þetta
verði staðið, og vill jafnframt benda á, að
með þessu hefur bankinn tekið að sér hin
stærri verkefni á sviði fiskiðnaðarins, en
sem jafnframt eru að miklum mun færri.
Með þessa verkskiptingu í huga vili
Fiskiþingið vekja athygli á, að nú líður
mjög að því að sjá verði fyrir fjármagni
til stofnlána í sambandi við óhjákvæmi-
lega endurnýjun togaraflotans, og er því
hér með beint til ríkisstjórnarinnar, að
hún feli Framkvæmdabankanum að ann-
ast þennan þátt stofnlánanna eða a. m. k.
útvegun fjármagns til þeirra.
Véltækni við fiskveiðar og fiskvinnslu.
Fiskiþingið telur, að mjög skorti á, að
vinnuaðferðir og véltækni í sumum grein-
um framleiðslunnar sé í samræmi við þá
tækni, sem tiltæk og nauðsynleg verður að
teljast, ef miðað er við aðrar atvinnu-
greinar þjóðarinnar. Allir munu hins veg-
ar sammála um, að hvergi er brýnni þörf
á fullkominni véltækni, hagkvæmum vinnu-
aðferðum og hóflegum framleiðslukostn-
aði en einmitt hjá undirstöðuatvinnuveg
landsmanna, sem nær eingöngu framleiðir
fyrir erlendan markað.
Hér er þörf mikilla úrbóta hið fyrsta.
Fiskiþingið skorar því á stjórn Fiskifélags
íslands að beita sér fyrir eftirfarandi:
1. Að Fiskifélagið og tæknistarfslið þess
fylgist vel með öllum nýjungum, sem
fram koma í alls konar véltækni til
sparnaðar framleiðslukostnaði og
aukinna vinnuafkasta hjá fiskfram-
leiðendum og kynni slíkar nýjungar
í blöðum og útvarpi.
2. Að Fiskimálasjóður styrki ríflega
kaup og smíði nýrra véla og hvers
konar tilraunir um bættar vinnuað-
ferðir við hagnýtingu sjávarafurða og
fiskveiða.
3. Að unnið sé gegn óskynsamlegu kapp-
hlaupi um stærð gangvéla í nýjum og
eldri bátum. Skal að fengnu áliti skipa-
skoðunarstjóra ríkisins og vélfræði-
ráðunauts Fiskifélagsins settar regl-
ur um þetta atriði.
Þurrafúi í skipum.
„Fiskiþingið skorar á Alþingi og ríkis-
stjórn að leggja fram fé á fjárlögum til
þess að bæta tjón það, sem orðið hefur af
þurrafúa í skipum.
Jafnframt vekur Fiskiþingið athygli á
því, að ekki verði smíðuð ný skip úr sams
konar efni (eik), sem reynzt hefur skemmd
eða varasöm í öðrum skipum.
Telur Fiskiþingið þurrafúa í skipum svo
alvarlegt mál, að leita verði allra hugsan-
legra ráða til þess að koma til fulls í veg
fyrir þennan vágest".