Ægir - 01.06.1982, Qupperneq 23

V'Ja halda sig við beina aðild, en óbeina aðild eiga
^fnarfjörður og Garðabær.
yparft er að taka fram að gifurlegur hörgull er á
g^krunarþjónustu fyrir aldrað fólk. Stendur boð
Jomannadagsráðs um slíka samvinnu fyrir þau
eUarfélög sem fjær liggja ekki síður en þau sem í
sta nágrenni eru og til félagasamtaka og aðila
vinna að góðgerða- og menningarmálum.
Jmögulegt er að sjá möguleika viðkomandi
e'tarfélaga hvers um sig á slíkri byggingu en í
vinnu eins og sjómannadagssamtökin bjóða
á, virðist slíkt gerlegt.
Jfnni flokkun starfsemi á heilbrigðis- og heilsu-
ustofnun sem er byggð og rekin sem heimili
jlr aldraða er erfitt að koma við.
grofum dráttum má þó skipta fyrirhugaðri
tek^ Se^'’ ettlr úfangi II, hjúkrunardeildin, er
j ln til starfa, í eftirtalda fimm þætti:
2 Ss.theimili aldraðra með íbúðum fyrir 87.
rijukrunarheimili aldraðra með rými fyrir
3 b- k’ 75 vistmenn-
jónustumiðstöð aldraðra, þar með talin
vmnu- og tómstundaaðstaða, bókasafn og
kennsla.
a) Dagvistun aldraðra.
h) Skammtímadvöl aldraðra.
e) Göngudeild aldraðra, þar með endurhæf-
ing.
h) Flutningur aldraðra að og frá heimilinu.
e) Fæðissendingar.
1) Aðstoð við heimadvöl, í sérhönnuðum
ibúðum aldraðra og öryrkja á lóð Hrafn-
istu.
■firði (JJ8Jir^sson- alþingismaður, forstjóri Hrafnistu í Hafnar-
'n?nn. 0rmaður fulltrúráðs Sjómannadagsins, ræðir við vist-
4. Rannsóknarmiðstöð öldrunarsjúkdóma og
félagslegra vandamála aldraðra, ásamt bóka-
safni, segulböndum, vísindaritum og tímarit-
um varðandi öldrunarmál.
Um hið síðastnefnda, lið 4, má þegar segja að sú
rannsóknarstarfsemi taki til starfa haustið 1980.
Hefur augnlæknir fengið aðstöðu á heimilinu til
lækningastarfsemi og rannsókna á ákveðnum
augnsjúkdóm um.
Samkvæmt lögum ber að byggja tvær heilsu-
gæslustöðvar fyrir Hafnarfjörð, Garðabæ og
Bessastaðahrepp. í byggingu þeirra greiðir ríkis-
sjóður 85% kostnaðar og viðkomandi sveitarfélög
15%.
Stjórn Hrafnistu hreyfði þeirri hugmynd að
önnur þessara stöðva yrði staðsett á I. hæð hjúkr-
unarheimilisins. Bæði vegna þeirrar miklu hjálpar
sem slík staðsetning yrði við byggingu nauðsyn-
legrar aðstöðu fyrir aldraða fólkið (vegna ríkis-
framlagsins) og af hagkvæmnisástæðum. En á
hjúkrunarheimilinu verður að vera til staðar mest
af þeim búnaði sem til þarf á heilsugæslustöð.
Þessi hugmynd á ekki fylgi að fagna hjá viðkom-
andi sveitarfélögum og er hún því úr sögunni að
sinni.
Engin lög kveða á um skylduframlag til hjúkr-
unarheimila fyrir aldraða. Þessi þjónusta fer fram
um nær allt land á spítölunum, sem byggðir voru
samkvæmt lögum sem þá giltu um 60% framlag
ríkis á móti 40% framlagi sveitarfélaga. Þessi
þjónusta er þokkaleg víðast hvar um landið, nema
í nokkrum undantekningartilfellum og eru það þá
Grund og Hrafnista fyrst og fremst sem hafa kom-
ið til hjálpar.
Forystumenn heilbrigðismála bæði embættis-
menn og stjórnmálamenn hafa s.l. tvö ár, hver um
annan þveran, lýst því yfir að neyðarástand ríkti í
þessum málum á Stór-Reykjavíkursvæðinu. Já-
kvæðar úrslausnir láta hinsvegar standa á sér. Úr
því viljum við bæta og leitum þess vegna stuðnings
þeirra sem hann vilja og geta látið í té.
Um þriðja áfanga hefur enn ekki verið tekin
ákvörðun. Hægt er að koma þar fyrir hjúkrunar-
heimili af þyngri gerð og möguleiki væri á að koma
þar upp heimili fyrir aldrað fólk með geðræn
vandamál. En þeir sjúklingar virðast eiga í fá hús
að leita hér á landi og er komið fyrir á hinum ólík-
legustu stöðum, þeim til niðurlægingar en öðrum
landsmönnum til vansæmdar.
ÆGIR — 303