Ægir - 01.03.1985, Blaðsíða 17

irlx' 6Öa sarT|tals um 3.100 tonn.
bana xÖUr höfðu verið flutt
fiski u,Um 3-400 ton" af salt-
Þafs' - aufum °g þurrkuðum.
oe iT.se8Ía að her se um nýjan
rspða 'nfarmikinn markað að
tuno að ieii<L"" ekki á tveim
boT að saian á þurrkuðum
stund Þangað' sem búið var að
Unrj 3 soiu í smáum stíl nokkur
tvrir f|ann ár' ruddi brautina
|eg S° u a blautum fiski. Frakkar
b®,e ki mikið upp úr að fá
meir f‘sklnn: en líta beim mun
einlf3 3 Verbið. Enda fer þangað
u'kumfiskuraflægrigæðaflokk-
tegn °J SV° iafnvei bskur af þeim
seliTi ' sem eru iítt eða ekki
gef)aTgar annars staðar. Þetta
hVax Þessum nýJa markaði e.t.v.
að mestgildi.
Saltflök
síðao Utn!n§ur ufsaflaka nam á
nokk,aari tonnum, sem er
firum - ^fir meðaltali síðustu
ustu T en undir meðaltali síð-
útflut 'U ara' ÁriÞ 1981 var
l982n'TUnnn um 070 tonn en
sveifl a.eins um 640 tonn. Þessi
eínni^ ' framie'bslumagninu frá
kvæð' 6^'^ fii annarrar og vand-
'^sCAfe'j16 ?Pá um fram-
erfiðiT a komandi vertíð veldur
Aðie'kumísölustarfinu.
laegðT601 við vorum í mestri
tiarkÚA011111 bæreyingar sér inn á
Verðjx 'ún' Auk Þess að lækka
rriari xfl Þess að komast inn á
endum 'nn' iofuðu þeir kaup-
afgrpix Slnum ákveðnu magni, til
komu S-U eftir ákveðnu plani og
rnörk^56^ upP birgðastöð í Dan-
afgrejff Þaðan sem þeir gátu
eitt oo með eins da8s fyrirvara
kaunf jlft bflhlass eftir því sem
uPendum hentaði.
standT'f Færeyin®um tei<st að
náinn- T sfnar skuldbindingar í
mæta' i ramt'ð' eða okkur að
ekkj séð'^3 aðferðum er enn
Kaupendur flakanna reka
„sjólax"-verksmiðjur og hafa
hundruð manna í vinnu. Þeir
verða að gera bindandi samninga
um sölu á sinni vöru langt fram í
tímann.
Þegar þetta er skrifað er vitað
að alvarlegur skortur er á hráefni
til verksmiðjanna og er erfitt að
sjá hverjar afleiðingar það gæti
haft á markaðnum þegar fram í
sækir.
Framleiðsla saltaðra þorskafla
hefur verið um 1.000 tonn á ári
síðustu árin og má segja að fram-
leiðsla þeirra sé komin í nokkuð
fastar skorður. Þorskflökin eru
aðallega seld til ítalfu og Spánar,
en einnig til Frakklands og
Grikklands. Verð á flökunum er
mjög næmt fyrir sveiflum á fram-
boði, en hefur síðasta misserið
verið nokkuð stöðugt.
Almennt má segja að árið 1984
hafi verið saltfiskframleiðendum
heldur þungt í skauti. Mikill afla-
samdráttur kemur niður á vinnsl-
unni og enda þótt sæmilega tæk-
ist til með sölur og afskipanir, þá
er afkoman ekki nægilega góð til
að viðhalda eðlilegum rekstri.
Útgerð og fiskvinnsla hafa annað-
hvort verið rekin með miklum
halla eða nánast engum hagnaði
árum saman, eiginfjárstaða fyrir-
tækja minnkar og svigrúm þeirra
til endurbóta og nýsköpunar í
atvinnuveginum dregst saman.
Þessari þróun verður að snúa við.
Afskipti ríkisins þurfa að minnka,
fjárhagslegt bolmagn fyrirtækj-
anna til endurnýjunar og aukinna
umsvifa verður að auka með
bættri fjárhagsstöðu þeirra og þá
mun ekki standa á fyrirtækjum í
sjávarútvegi að taka fulla ábyrgð
á gerðum sínum.
ÆGIR-65