Ægir - 01.10.1985, Qupperneq 33

^sgeir jakobsson:
Punktar úr togaralífinu
Um stertinn og snörluna
7- þáttur
Sterturinn
. I næstu grein á undan var sagt
rá því mikilvæga hjálpartæki við
a° taka troll með fiski, skipti-
Sjorðinni, og nú verður sagt frá
tveirnur öðrum, sem hröðuðu
Verkinu og léttu það, þótt ekki
v$ru þau jafn mikilvægítogveið-
unum og skiptigjörðin.
þótt með pokagjörðinni yrðu
^nikil umskipti á vinnubrögðum
viö a& innbyrða fisk úr vörpunni,
Pá kom fljótt að því, að menn
iöldu sig þurfa að leysa annað
Vandamál, þó miklu minna væri
eri hitt að losna við allt baksið
lausu stroffuna.
Y‘ð ýmsar aðstæður gat reynst
erf'tt að ná til að húkka í poka-
Sjorðina. Sem áður segir kom
P°kinn jafnan upp spöl frá síð-
Unni ef einhver fiskur var í honum
°8væri mikið í, þá margafaðma.
^enjan var hin sama og við
ausastroffuna að bakka og fá
Pokann þannig til að leggjast að
'ounni framanverðri, en síðan
ahað í gjörðina og henni lyft frá
Pokanetinu og gilskróknum, þá
sl^tágjörðina
hað gat oft reynst erfitt að fá
Pokann til að leggjast svo vel að
S|ounni, að það næðisttil gjarðar-
'nnar og eins var það, ef illt var í
Sjo, að mönnum varð umhendis
homa gilskróknum á gjörðina.
^u var aðferðin við að hífa
P°kann, að þegar gilsinum hafði
Verið húkkað í pokagjörðina, var
lyft í pokann með gilsinum það
langt uppá síðuna, að það næðist
að húkka pokatalíunni í gjörðina.
Cilsinn var í einfaldari blökk og
poki með fiski í sem hét, varekki
innbyrtur á gilsinum. Það kom
fyrir ef sáralítið var í að það var
híft áfram á gilsinum og menn
kölluðu þann fiskpoka, sem
hífður var á gilsinum, gilsskaufa.
Ekki var þó þetta verk við poka-
gjörðina neitt sambærilega erfitt
því að koma lausu stroffunni á
pokann áður.
Menn leituðu vitaskuld fljót-
lega ráða til að ná til gjarðarinnar
og það var fyrst til endurbóta að
festur var vírleggur í gjörðina,
nokkur fet á lengd og náði vel
uppá belginn, þar sem hann var
benslaður lauslega fastur við
síðuleisi á belgnum. í enda þessa
leggs var auga til að húkka í gils-
inum og var miklu auðveldar að
nátil þessen áðurtil sjáfrargjarð-
arinnar. Þegarhíftvarígilsinn var
skorið á benslið, sem hélt leggn-
um föstum við leisið og svo híft
áfram á gilsinu og leggnum, þar
til náðist að húkka pokatalíunni í
gjörðina. Leggurinn var svo aftur
benslaður við leisið áður en
kastað var.
Vissulega var hér um verulega
endurbót á verklaginu að ræða en
ekki þótti mönnum þetta samt
nógu fljótvirkt; það veiddist ekki
í trollið, sögðu þeir, á síðunni, og
þeir leituðu áfram endurbóta.
Sterturinn er af sumum eign-
aður Þórarni Olgeirssyni, og á nú
hið sama við og áður um Guð-
mund og pokagjörðina, að ekki
er þetta víst um Þórarinn og þá
ekki heldur, hvort hann fann
þessa endurbót upp eða hafði séð
hana hjá öðrum, ef það er rétt að
hann hafi verið fyrstur að nota
stert á pokagjörðina. En það má
líka segja hið sama um Þórarin og
Guðmund, að Þórarinn var
framámaður í togarastétt þessa
Sterturinn óklár.
ÆGIR-581