Ægir - 01.02.1986, Qupperneq 19

endurbótum á lendingum og höfn-
um, fjölgun vita og sjómerkja,
vöruvöndun og fylgjast með mark-
aðshorfum, almenningsfræðslu
Urn atvinnugreinina með útgáfu
smárita og tímarita, gæta hags-
muna fiskimanna og stuðla að
aukinni þekkingu á lífsháttum
nytjafiska og vísindalegum rann-
sóknum og tilraunum með fisk-
klak og stofnun fiskáhalda og fisk-
btasafns í Reykjavík."
Mikið vatn hefur runnið til
s)avar síðan þessi grein var samin
margt sem þar er talið, horfið
Ur verkahring Fiskifélagsins og
nVtt komið í staðinn.
Fiskifélag íslands var í' raun
^raman af Reykjavíkurdeildin, oft
nefnd aðaldeild. í 3.grein lag-
anna var gert ráð fyrir að deildir
yrðu stofnaðar úti um land, sem
°S varð en þær voru lengi vel
áhrifalitlar í félagsstarfinu, og því
°hi 18. grein laganna, sem fjall-
aði um kosningu til aðalfundarog
7- grein laganna um kosningu til
Fiskiþings. Félagið átti að halda
aðalfund annað árið en ársfund
ðitt árið og var sá munurinn, að á
aðalfundi fór fram stjórnarkosn-
lng og lesin skýrsla stjórnar en
engin kosning á ársfundi. Að
Davíð Ótafsson,
fiskimálastjóri 1940-1967.
öðru leyti voru deildirnar áhrifa-
litlar eða réttara áhrifalausar á
báðum þessum fundum. 18. grein
laganna hljóðar svo: „Deildarfé-
lögumer heimiltað sendafulltrúa
á aðalfund og ársfund og hefur
hver þeirra eitt atkvæði fyrir
hverja 10 menn í deild hans..."
Aftur á móti höfðu félagsmenn
í Reykjavíkurdeildinni, aðaldeild-
inni, eitt atkvæði hver á aðalfundi
og ársfundi, sem sagt þeirra
atkvæði hvers um sig var jafngilt
10 atkvæðum í deildunum. Svo
dæmi sé sýnt af þessu fyrirkomu-
lagi í raun, þá voru 542 félags-
menn í Fiskifélagi íslands í árslok
1912. Þar af voru 81 í Reykjavík-
urdeild en 461 í deildum utan
Reykjavíkur. Þótt allar deildir
utan Reykjavíkur hefðu sent full-
trúa á aðalfund Fiskifélagsins, þá
hefðu þær ekki haft nema í mesta
lagi 43 fulltrúa, þar sem sumar
deildanna gátu ekki sent nema
einn, ef meðlimatala þeirra fyllti
ekki tuttugu. Ef Reykvíkingarnir
mættu allir á aðalfund höfðu þeir
81 atkvæði móti 43 deildar-
manna. Þannig hafði það verið í
þessu tilviki 1912—13. Nú kom
það aldrei til árum saman að allar
deildirnar sendu fulltrúa á þessa
Már Elísson,
fiskimálastjóri 1967-1982.
fundi, yfirleitt mjög fáa og fyrir
kom enga. Það var heldur að þær
sendu fulltrúa á ársfund af því að
hann var það árið sem Fiskiþing
var ekki. Samfara þessu mátti,
samkvæmt 19. grein, ekki breyta
lögum Fiskiþings nema með sam-
þykki aðalfundar.
Óánægjan varð þó fljótlega
meir með 7. greinina, sem sagði
fyrir um kosningu fulltrúa á
Fiskiþing, en þar var við ramman
reip að draga um breytingu, sam-
kvæmt lögunum átti aðaldeildin
að eiga 4 fulltrúa en fjórðungarnir
8 (2 hver). Ef nú fjórðungsfulItrú-
arnir vildu breyta lögum Fiskifé-
lagsins, til dæmis 18. greininni
um kosningu fulltrúa á aðalfund,
þá náði það ekki fram að ganga,
nema með samþykki allrafulltrúa
sem fundinn sætu. Væri aðeins
um meirihluta fylgi að ræða skyldi
aftur greitt atkvæði um lagabreyt-
inguna á næsta Fiskiþingi tveimur
árum seinna og þá öðlaðist til-
lagan gildi, ef 2/i fulltrúa voru
henni samþykkir. Þarsem Reykja-
víkurdeildin átti þriðjung fulltrú-
anna var hæpið að Fiskiþing gæti
komið í gegn breytingu á lögum
félagsins, til dæmis 18. greininni.
Og sínum eigin lögum gat Fiski-
Þorsteinn Císlason,
fiskimálastjóri frá og með 1983.
ÆGIR-79