Tímarit lögfræðinga - 01.04.1953, Síða 39

Okur og skyld brot:
101
Sérstaklega er athugaverð notkun 77. gr. varðandi brot
samkvæmt 2.—5. gr. okurlaganna. Mætti svo virðast sem
refsimæli 2. málsgr. 6. gr. girti fyrir notkun ákvæða 77.
gr., að minnsta kosti stundum, með því að refsing er ein-
skorðuð við upphæð ins óleyfilega ávinnings. Ef A er
orðinn sannur að fleiri brotum en einu, sem bæði eða öll
varða við okurlögin, t. d. ef hann hefur haft 1000 kr.
af M og 500 kr. af K, þá hlýtur dórnara að vera rétt að
beita ákvæðum 77. gr. Hann þarf þá ekki að leggja sam-
an 1000 kr. og 500 kr. í dæminu, heldur getur hann miðað
sektina við aðra fjárhæð en 1500 kr., en þó vitanlega
aldrei við minni fjárhæð en 1000 kr., nema önnur ákvæði
I.—IX. kafla almennra hegnl. heimili. Sekt í dæminu yrði
þá lægst kr. 4000, en gæti orðið lægri, ef málsbætur væru
fyrir hendi. Ef A hefði gerzt sekur bæði við lög 1933 og
einhverja grein hegnl., sitt með hvoru broti, þá mundi
dómari annað hvort geta látið refsingu fyrir brot gegn
lögum 1933 ganga upp í refsingu fyrir brotið gegn hegn-
ingarlagagreininni, eftir atvikum með nokkurri refsihækk,-
un, eða dæmt sektarrefsingu sér fyrir brot gegn okuriög-
unum og refsivist fyrir brot gegn hegningarlagagrein-
inni samkvæmt 4. málsgr. 77. gr. Um þannig lagaða notk-
un 77. gr. kann að mega deila, með því að sumir kunna
að líta svo á, að refsiskorður 2. málsgr. 6. gr. okurlag-
anna girði fyrir aðhæfingu refsingar samkvæmt henni við
aðrar refsingar, svo að 77. gr. verði ekki beitt. En svo
virðist sem beita eigi öllum ákvæðum I.—IX. kafla hegn-
ingarlaganna, þeim sem ekki eru einskorðuð við hegning-
arlagabrot, um brot utan hegningarlaganna, eftir því sem
við verður komið, nema sérlög girði fyrir það alveg ó-
tvírætt.
D. 6. og 7■ gr. okurlaganna og ákvæSi 253. gr. almennra
hegningarlaga.
I. I okurlögin var skotið ákvæðum, sem ganga lengra
og varða ýmiskonar lögskipti eða athafnir önnur en á-
kvæði 2.—6. gr. okurlaganna taka til. Ákvæði þessi eru í
7. gr.; okurlaganna og eru tekin úr 31. gr. danskra laga