Tímarit lögfræðinga


Tímarit lögfræðinga - 01.04.1953, Síða 40

Tímarit lögfræðinga - 01.04.1953, Síða 40
302 Tvnarit lögfræOinga. um löggerninga (lov om aftaler). 1 grein þessari er engin refsing lögð við þeim verknaði, sem þar greinir, heldur einungis kveðið á um gildi þeirra athafna miili aðilja. Þegar okurlögin voru sett, voru almenn hegningarlög 25. júní 1869 enn í gildi, og refsiræmi þessai’a athafna fór þvi í öndverðu eftir þeim. Munu þær allar eða flestar hafa verið refsilausar samkvæmt þeim hegningarlögum, en nú tekur 253. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940 til flestra þeirra. Skal nú fyrst athuga fjármunaréttar- þýSingu athafna samkvæmt 7. gr. okurlaganna, en síðar refsiréttarþýSingu þeirra athafna, sem 253. gr. hegnl. tekur til. II. 1. Verknaður sá, sem í 7. gr. okurlaganna getur, hefur verið kallaður misneyting, og er fólginn í þessu: a) Að nota sér bágindi annars manns. Þau bágindi mundu venjulega stafa af fjárkröggum aðilja sjálfs eða annarra, sem honum eru ávarðir eða honum tekur sárt til, eða háska, sem aðili eða vandamaður hans er í, eða yfir vofir. — Það mundi auðvitað ekki skipta máli í þessu sambandi, þótt bágindi séu aðilja eða öðrum, sem honum er annt um, sjálfskaparvíti. Yfir manni vofir t. d. kæra fyrir refsivert athæfi eða einkamál á hendur honum til bóta fyrir eitthvert vansæmandi verk, nema hann gjaldi tilteknar bætur, sem hann brestur fé eða að minnsta kosti handbært fé til. Bágindin geta stafað af refsiverðri hátt- semi þriðja manns, t. d. hótun um uppljóstrun einhvers, sem aðilja eða öðrum manni, honum nákomnum, mundi horfa til mannskemmda, ef kunnugt yrði, o. s. frv. Það mundi ekki heldur skipta máli, þó að aðili hafi lagt skakkt mat á örðugleika sína, ef gagnaðili hans notaði sér af þeim, hvort sem þeir eru ímyndaðir eða raunverulegir. b) Að nota sér af einfeldni annars manns- Undirrót ein- feldninnar er oft vitskortur um það efni, sem um er að véla. Sá, sem fullt eða sæmilegt vit hefur á því, sem hann hyggst að gera, er ekki einfaldur á því sviði. Vitskortur þarf þó vitanlega ekki að hafa einfeldni í för með sér, því að hann kann að vera samfara gætni og jafnvel tor-
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84

x

Tímarit lögfræðinga

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit lögfræðinga
https://timarit.is/publication/586

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.