Tímarit lögfræðinga - 01.01.1963, Síða 32

f'óróur vDjörnióon ialzacLótnari:
ALÞJÓÐASAMBAND DÓMARA
i.
Eitt einkenni nútimans eru aukin samskipti bjóða.
Mjög tíðkast nú alþjóðasamkomur og samstarf félaga,
stofnana og stétta. íslendingar eru þegar orðnir virkir
þátttakendur í þessum samskiptum, einkum Norðurlanda-
þjóða. Þannig hafa t. d. islenzkir lögfræðingar, sem
kunnugt er, í mörg ár verið með í samtökum norrænna
lögfræðinga og nýlega hafa íslenzkir lögmenn tekið þátt
í alþjóðlegum samtökum málfærslumanna.
Segja má, að stéttir hafi mjög ólíka aðstöðu til alþjóð-
legra samskipta eftir því hvort mennt þeirra eða starf
er í eðli sínu alþjóðlegt, eins og t. d. læknisfræði og tækni,
eða staðbundin, eins og t. d. lögfræði. Mun þetta vera
ein ástæðan fvrir því að alþjóðleg samtök dómara hafa
eigi verið til, enda hefir starf þeirra verið jafnvel ennþá
staðbundnara en annarra lagamanna.
Nokkru eftir lok seinni heimsstyrjaldar gengust dóm-
arasamtök 5 meginlandsríkja Evrópu, Frakklands, Italiu,
Þý’zkalands, Austurríkis og Luxemburg og eins Suður-
Ameríkurikis, Brasilíu, fyrir því að boðað var til al-
þjóðafundar dómara. Var hann haldinn í Salzburg i Aust-
urríki árið 1953 og þá stofnað alþjóðasamband dómara
(Union Internationale des Magistrats) með greindum 6
dómarasamtökum sem stofnendum. Sambandið hélt síð-
an fyrsta alþjcðaþing sitt i Rómaborg í október 1958.
Gengu þá i sambandið dómarasamtök 5 ríkja, Belgiu, Hol-
lands, Grikklands, Japan og Túnis. Annað þing alþjóða-
sambandsins var haldið í Haag í Hollandi í júní árið
1963 og bættust þá í meðlimahópinn dómarasamtök
tveggja ríkja, Marokkó og Paraguay.
Tilgangur sambandsins er fyrst og fremst sá að stofna
30
Tímarit lögfræðinya