Tímarit lögfræðinga - 01.01.1963, Qupperneq 35

reyna að greiða úr þeim flækjum og erfiðleikum, sem
liér geta skapazt.
Málshefjandi var Frédéric Dumon, en síðan hófust fjör-
ugar umræður, sem stóðu i 2—3 daga. Auk frummæl-
anda vöktu einkum ath^'gli mína þessir ræðumenn: J.L.
Ropers, dómari í áfrýjunarréttinum í París, A. de Mattia,
hæstaréttardómari í Róm og Diplock, dómari í áfrýj-
unarréttinum í London. Þrír fyrstnefndu ræðumennirnir
töluðu frá sjónarmiði meginlandsþjóða Evrópu. Þeir lýstu
yfir þeirri skoðun sinni, að nauðsvnlegt væri að koma
á víðtækari samvinnu þjóða um rekstur afhrotamála og
gagnkvæma fullnustu refsidóma. Taka ætti fyllsta lillit
til afbrota, sem maður hefði verið sakfelldur fvrir er-
lendis. Síðastnefndi ræðumaðurinn færði fram hið hrezka
sjónarmið og taldi, að málið væri ekki eins einfalt og
virzt gæti i fljótu bragði. Hafa yrði í huga að í hinum
ýmsu löndum heims væru gildandi mjög mismunandi
strangar rannsóknaraðferðir til upplýsingar afbrota, ólík-
ar reglur um sönnun sakar og sjónarmið við refsimal.
Leggja yrði áherzlu á að allir menn, einnig sakborn-
ingar, hlytu í livivetna rétta málsmeðferð „fair trial“.
Töluðu þessir menn af fráhærri leikni og sannfæringar-
krafti um ágæti sinna skoðana, þar sem annars vegar
meginlandsmenn lögðu áherzlu á nauðsvn þess að komið
vrði lögum vfir afbrotamenn og að þeir sættu verð-
skuldaðri refsingu en hins vegar ejdendingurinn lagði
áherzlu á að sakbornir menn fengju einnig að njóta rétl-
inda réttarríkis.
Að lokum samþykkti þingið álvktun í málinu og seg-
ir þar m. a.:
1. Að það sé samhljóða álit þingsins að við ákvörð-
un refsinga sé æskilegt að dómstólar taki tillit til for-
líðar sökunauts, sem fram kemur í erlendum refsidóm-
um og að margir þingfulltrúar telji einnig að erlendir
refsidómar ættu að hafa ítrekunaráhrif með sama hætti
og innlendir dómar.
Timarit lögfræðinga
33