Tímarit lögfræðinga - 01.01.1967, Blaðsíða 76

langtum greiðar og að meðferð þeirra verði likari því,
sem ráð er gerl fj'rir í einkamálalögunum, en með nú-
verandi fyrirkomulagi.
Breytingar þær á málsmeðferð, sem hér er átt við, eru
þessar:
I. Er málið hefur verið þingfést á bæjarþingi á einum
hinna föstu réttardaga og samkomulag er milli málflytj-
enda (eða aðila) um frest til stefnda til greinargerðar er
málinu frestað eins og venja er til. Málinu er þó ekki
frestað til sameiginlegs þinghalds um mörg mál á föstum
réttardegi heldur ákveðinn sérstakur tími til fyrirtöku
þess utan hinna föstu réttarhalda.
II. I 2. þinghaldi er gagnaöflun rædd. í þessu þinghaldi,
sem er eins og fvrr segir sérstakt þinghald vegna máls
þessa, má gera ráð fyrir að lögmenn aðila mæti sjálfir
eða fulllrúi starfandi á skrifslofu þeirra. Má vænta þess
að lögmenn mæti sjálfir vegna þess að nokkuð meira
verður um málið fjallað í réttarhaldi þessu en venja hefur
verið lil á hinum föstu réttardögum og að þegar mál eru
tekin fyrir á ýmsum timum dags marga daga vikunnar
fæst enginn lögmaður til að sinna slíkum mótum fyrir
aðra.
Má hér vísa til reynslunnar af málflutningi fyrir fógeta-
rétti. Þar eru málin ekki tekin fvrir mörg saman i röð
á föstum réttardögum, enda mæta lögmenn svo til ávallt
sjálfir í málum umbjóðenda sinna þar, sem og er hezt fyrir
framgang málanna. I þinghaldi þessu er svo sem venja er
til og ráð er fyrir gert i einkamálalögunum lögð fram
greinargerð stefnda, athugað um formgalla, leitað sátta
o. s. frv. í sambandi við athugun á lengd frestsins getur
dómari innt lögmennina eftir þvi hverra gagna þeir hygg-
ist afla og lögmennirnir geta spurt hvor annan hins sama.
Eru lögmennirnir án efa eigi skyldir að svara öllum
spurningum um þetta, en sennilegt er að yfirleitt muni
lögmenn ekki telja sér óhag af þvi að ræða gagnasöfn-
unina sín á milli og við dómara. Öþarft er að geta þess
að dómari gælir þess að sjálfsögðu eins og venjulega að
70
Tímcirit lögfræðinga