Tímarit lögfræðinga - 01.01.1970, Qupperneq 37

a dögum, en það er þó víst, að góður niálstaður get-
ur aldrei orðið vondur, og vondur málstaður aldrei
góður, en satt og rétt verður að skíra frá málsatvikum,
eigi málstaðurinn að koma fyrir dómstólinn í sinni réttu
laynd og fá þar réttláta úrlausn. — Ég efast ekki um, að
l}ér, háttvirtu málflutningsmenn, er fengið hafið leyfi til
aÖ reka mál fvrir hæstarétti, munið rækja starf þetta með
alúð og samvizkusemi, og dugnaði, hver eftir sínum kröft-
Uni 0g hæfileikum, og að þér munið verða öflug og á-
l^yggileg stoð fyrir dómstólinn, þannig að samvinnan milli
yðar og hans verði svo vaxin, að liún verði trygging fyrir
eéttlátum úrslitum dómsmálanna.
Háttvirtu meðdómendur! Ekki er vandinn og áhyrgðin
uiinni, er á oss hvílir, dómendunum, sein eigum að leggja
síðasta dómsorð á réttarþræturnar, og þykist ég vita, að
°ss sé það öllum vel Ijóst. Hvert mál verður að dæma eftir
lögum og landsrétti, skrifuðnm og ósla’ifuðum, eins og
bað er lagt fyrir dómstólinn með öllum þess margbreyti-
!egu atvikum. Að skapa sér glögga, en sanna mynd af
uverju máli eins og það liggur fyrir með öllum atvikum
þess, er til greina eiga að koma, er að mínu viti erfiðasta
verk dómarans, en þetta á að takast, ef alúð og kostgæfni
er beitt, og dómendurnir hafa þá þekkingu á þjóðarhög-
Um og lífi almennings, sem ætla má, að dómarar í þessum
rétti hafi. Þegar slík mynd málsins er fengin, er það því
Uæst hlutverk dómstólsins að úrskurða um, eftir hverjum
Isgaákvæðum úrlausn málsins skuli fara, og er það að
Uiínu áliti minna vandaverk en hið áðnrtalda fyrir dóm-
undur, er fengið hafa þá fræðslu í lögum, sem heimtuð
er af hérlendum dómurum. Þegar vér nú eigum að leysa
Imtta dómstarf af hendi, er ég þess fnllviss, að vér mnn-
Um allir saman og hver og einn leggja alla vora krafta,
þekkingu og vitsmuni fram til þess, að dómsúrslitin verði
uhyggileg og réttlát, enda er þetta bein skylda vor, og þá
uef ég jafnframt þá öruggu von, að vér munum ávinna
<lónistólnum traust alþjóðar, Jiannig að almenningur gjam-
riinarit lögfræðinga
35