Tímarit lögfræðinga - 01.01.1971, Blaðsíða 18

inga, að óheppilegur maður var valinn til þess að gera
áætlanir og tillögur um hafnargerðina, þó að þeir yrðu
að mestu leyti að borga fyrir þau mistök, sem urðu á
því verki. A alþingi þurfti Karl að fá framlög til hafnar-
gerðarinnar og ábyrgðir land'ssjóðs, en þar var við ramm-
an reip að draga, sakir þess, að margir alþingismanna
töldu litla þörf á að verja stórfé til þess að gera höfn í
litlu fiskiþorpi úti á landi. En Karli heppnaðist furðan-
lega að afla nauðsynlegrar fvrirgreiðslu. Ég hef skrifað
ritgerð um hafnargerðina í Vestmannaevjum, sem birtist
i Tímariti Yerkfræðingafélags íslands 1946—1947, þar
sem saga þessa máls er rækilega rakin, og vík ég þvi ekki
frekar að þessu hér.
Ivarl átti sæti í sjávarútvegsnefnd efri deildar Alþingis
1919. Þá bar nefndin fram fx-umvarp til laga unx land-
helgisvarnir, sem náði fram að ganga. Þar var lands-
stjórninni heimilað að kaupa eða láta byggja, svo fljótt
sem verða mætti, eilt eða fleiri skip til landhelgisvarna
með ströndum Islands.
Landsstjórnin nevtti ekki þessarar heimildar.
En þá gripu Vestmannaeyingar til sinna ráða undir
forustu Karls. Þeir stofnuðu Björgunai-félag Vestmanna-
eyja og keNTptu árið 1920 björgunarskipið Þór, sem þeir
ráku og liéldu úti unx vertíðir árunx sanxan á eigin kostnað.
Nokkur styrkur fékkst úr ríkissjóði til kaxxpanna og
rekstúx-sins, en meginhlutur franxlaganna til skipsins kom
frá eyjarskeggjum. Síðan keypti landsstjórnin skipið, en
með þessum kaupunx og þessari stai'fsenxi hófust land-
helgisvarnir og björgunarstarfsemi á sjó á Islandi, sem
orðið liefur að stói'felldu liði.
Karl Einarsson var formaður Bjöi'gunarfélagsins frá
upphafi.
I embættistið Karls Einarssonar voru í Vestmannaeyj-
um örar framfarir, menn risu úr örbirgð til efna, og
jafnframt að þori til nýrrar leitar að viðfangsefnum og
bættum kjörum. Vélibátaflotinn stækkaði með hverju ári
12
Tímarit lögfræðinga