Tímarit lögfræðinga - 01.01.1971, Síða 19

með ótrúlegum hraða og öll umsvif að þvi skapi. Áður
höfðu menn stritað á árinni öld eftir öld og reitt upp
einn og einn fisk úr auðlegð hafsins, með einum öngli
á handfæri, en nú varð á fáum árum slik umbylting i
atvinnuháttum, að furðu gegnir. Menn streymdu til Yest-
mannaeyja úr öllum landshlutum. Það orð fór áf Eyjun-
um, að duglegir menn gætu bjargazt þar betur en annars-
staðar á landinu. íbúunum fjölgaði mjög ört. Arið 1910
voru þeir 1319, en 1924 2841. Þessi þróun kallaði á lausn
ótal viðfangsefna samfélagsins, og þar hafði Karl alla
forustu sem yfirvald og oddviti sýslunefndar og bæjar-
stjórnar. Var það almanna rómur, að honum færist hún
vel úr hendi, og ber kjörfvlgi hans vott um þær vinsældir,
sem hann naut á sínum beztu árum i Eyjum.
í Stjórnarráðinu vann Karl frá því að hann lét af em-
bætti fram í háa elli, og gat sér þar gott orð fvrir störf
sín að endurskoðun. I afmælisgrein, sem starfsbróðir
hans í mörg ár, Einar Bjarnason, prófessor, skrifaði um
hann í Morgunblaðið á níræðisafmæli hans, segir meðal
annars svo:
„Þótt hann sé nú fyrir tíu árum látinn af störfum þar
(þ. e. í ríkisendurskoðuninni), að nafninu til, hefur oft
komið fyrir síðan, að til hans hefur verið leitað með verk-
efni, og lítinn eða engan bilbug virðist enn vera að finna
á skarpskyggni hans.
Kari hefur átt stormasama ævi. Þegar leiðir okkar lágu
fyrst saman, hafði hann strítt lengi við veikindi sín og
sinna, og striddi miklu lengur við þau en flestum er boðið.
En svo bar hann hærri hlut og varð æ raunbetri starfs-
maður sem árin færðust á hann, og þegar að því aldurs-
marki kom, sem flestir hætta störfum og byrja að missa
starfsgetu sína, virtist Kari vera að ná hámarki starfs-
þróttar síns.
Þetta óskiljanJega þrek er nú að vísu farið að þverra,
en það entist ótrúlega lengi, og skýrleiki hans í hugsun
virðist jafnmikill enn sem fyrr“.
Tímarit lögfræðinga
13