Tímarit lögfræðinga - 01.01.1971, Síða 89

hefði um vorið og framan af sumri 1963 verið lálið lik-
lega við stefnanda ui7i það, að stefndi mundi annast við-
gerð á bátnum. Þegar þetta væri virt, yrði ekki á það
fallizt, að riftunarkrafa stefnanda væri of seint fram koin-
in. Aftur á móti yrði að telja, að með framkomu sinni í
skiptum sínum við fyrirsvarsmenn stefnda í apríl til júlí
1963 hafi stefnandi fallizt á, að stefndi léti innan sennilegs
tíma bæta úr því, sem samkvæmt framansögðu væri áfátt
við bátinn og búnað hans. Þegar þess væri hins vegar
gætt, að viðgerð liófst ekki fvrr en að áliðnum vetri og
væri ekki enn lokið, yrði að telja, að stefnanda væri rétt
að rifta kaupunum.
Dómkröfur stefnanda voru því teknar til gi’eina að
öllu leyti.
(Dómur sjó- og verzlunardóms Reykjavikur 15. maí 1964).
Tímarit lögfræðinga
83