Tímarit lögfræðinga - 01.11.1976, Blaðsíða 23

býlishúsum eru í samræmi við staðal þann, sem auðkenndur er
IST 50. Ætlast er til, að arkitektar og aðrir, sem teikna hús, láti í té
útreikning skv. reglugerðinni. Skv. 6. gr. eldri laga var eignarhlutfall
íbúðar í fjölbýlishúsi fundið með því að reikna hundraðstölu eftir rúm-
máli íbúðar og hins skiptilega hluta húss. Nú á að byggja á flatarmáli
byggingarinnar, sbr. 2. gr. rgl. nr. 281/1976, og finna skiptiflatamál
(flatarmál íbúðar og þess, sem henni fylgir sérstaklega) og viðbótar-
flatarmál (flatarmál sameiginlegs húsrýmis, sem í útreikningi er skipt
jafnt milli íbúða fjölbýlishúss, þ. e. þvottahúss og sameiginlegra
geymslna). Hlutfallstala hverrar íbúðar í sameign er þannig ferigin:
Skiptiflatarmál (íbúð, bílskúr og sérgeymslur) að viðbættum hluta
íbúðar í viðbótarflatarmáli er deilt með þannig fengnu flatarmáli allra
íbúðanna og síðan margfaldað með 100. Kemur þá út hlutfallstala
íbúðarinnar í allri sameign. Þess má geta, að sérstök ákvæði eru í
rgl. nr. 281/1976 um breytingar á skiptiflatarmáli vegna mismunandi
salarhæðar og vegna þess, að jarðvegur gengur uppi fyrir gólfplötu
herbergis. — Hafi hlutfallstala ekki verið ákvörðuð, eru allar íbúðir
jafnréttháar varðandi hlutdeild í sameign.
1 lögum nr. 59/1976 eru skýr ákvæði um, að íbúðareigendur hafi
bæði réttindi og skyldur til að taka þátt í félagsskap um fjölbýlis-
húsið. Aðildin er órjúfanlega tengd hverri íbúð, og eigendur eru sjálf-
krafa í húsfélagi.
II. 3. Um réttindi og skyldur.
IIII. kafla laga nr. 59/1976 er gerð mikilvæg breyting frá fyrri skip-
an, því að ákvæðin um réttindi og skyldur eigenda eru ekki lengur
undanþæg. Geta menn ekki lengur vikið frá ákvæðum kaflans með
samningum. Efni ákvæðanna er að nokkru annað en var í lögunum
frá 1959. Sleppt er fyrri ákvæðum, sem erfitt eða ógerlegt er að gera
ófrávíkjanleg, svo og reglu um lágmark stofuhita. Er talið heppilegra
að hafa reglur um þessi efni í húsfélagssamþykktum eða húsreglum.
Á þetta t.d. við um upphitun, sameiginlegan rekstrarkostnað og hirð-
ingu. I rgl. nr. 280/1976 er kveðið á um slík atriði, og á reglugerðin
að gilda um hús, ef húsfélágið hefur ekki sett sér aðrar samþykktir
og þinglýst þeim, sbr. 15. gr. laganna.
IIII. kafla laganna er gert ráð fyrir, að framkvæmdir, sem ekki eru
skv. upphaflegri teikningu hússins, þurfi samþykki allra eigenda, og
má segja, að þetta sé í samræmi við eldri reglur. Það sem rúmast
innan samþykktrar teikningar, skal hins vegar framkvæmt eftir
ákvörðun, sem allir eigendur eiga rétt á að eiga hlut að. Hér er um
117