Ægir - 01.09.1997, Síða 12

að mynda var áberandi að á Vestfjörð-
um náðu menn sér vel á strik og það
er á þessum eftirstríðsárum sem
grunnurinn er lagður að veldi Einars
Guðfinnssonar í Bolungarvík. Það
gekk líka vel hjá Haraldi Böðvarssyni á
Akranesi en hann var ákaflega
greindur og athugull maður í
sínum rekstri," segir Lúðvík.
-Voru þetta dugnaðarmenn
frá náttúrunnar hendi?
„Já, þessir menn eins og Einar
Guðfinnson, Haraldur Böðvars-
son, Ingvar Vilhjálmsson og
fleiri og fleiri áttu allir sammerkt
að byrja með tvær hendur tómar
og ná að vinna sig upp," svarar Lúðvík
og bætir við að í kjölfar þessara manna
hafi svo komið aðrir dugnaðarforkar
sem enn eru við stjórnvölinn í sjávar-
útveginum í dag, t.d. Aðalsteinn Jóns-
son, framkvæmdastjóri Hraðfrystihúss
Eskifjarðar.
„Nei, þessir menn fæddust ekki
með silfurskeiðar í munni heldur urðu
að vinna sig upp. Umhverfið í sjávar-
útveginum í dag er aftur á móti gjör-
breytt því sem var á eftirstríðsárunum
og bæði má finna atriði sem þróast
hafa til hins verra eins og til hins
betra," svarar Lúðvík þegar hann er
beðinn að bera saman blómatímann
eftir stríð og sjávarútveginn í dag.
Hann segist ekki neita því að margt sé
líkt með forkólfunum um miðja öld-
ina og mörgum þeim ungu mönnum
sem standi i eldlínunni í sjávarútveg-
inum í dag. Dugnaðurinn einkenni
alltaf frumkvöðla og hvergi sé slakað á
til að ná árangri. „Það þýðir ekki fyrir
neinar liðleskjur að fara út í svona lag-
að ef ná á árangri," segir Lúðvík
sannfærandi.
Gott að fólk tengist sjávarútvegi
Lúðvík telur að á vissan hátt kunni
bót að vera að breyttu eignarhaldi fyr-
irtækja þegar dreifð eignaraðild hluta-
félaganna hefur leyst mörg fjölskyldu-
fyrirtækin af hólmi. Ekki sé ástæða til
að líta neikvætt á þessa breytingu.
„Að sumu leyti kann þetta að vera
til góðs. Það er alveg nýtt fyrir okkur
að almenningur leggi peninga fram í
útgerð með hlutabréfakaupum. Þetta
sýnir að almenningur hefur trú á þess-
um atvinnuvegi og það þarf ekki að
„Les Ægi upp til agna
í hverjum mánuði. “
orða hvaða þýðingu greinin hefur fyrir
þjóðarbúið. Þessu til viðbótar er það
vitanlega mikils virði að fleira fólk
tengist greininni böndum á einhvern
hátt," segir Lúðvík.
„Vel má vera að í kringum kerfið
okkar sé viðskiptabrask og það er ekki
allt hollt í kringum kvótaviðskiptin.
En það er alls ekki nýtt að menn eigi
viðskipti í sjávarútvegi á íslandi,"
bætir hann við.
Lúðvík deilir áhyggjur með mörg-
um samlöndum sínum af þeirri þróun
að vinnsla færist í miklum mæli úr
landi og út á sjó. „Nei, mér finnst
þetta engan veginn gott en það hlýtur
að vera að því stefnt að þannig verði
gengið frá íslenskum sjávarafurðum
hér á landi í framtíðinni að þær verði
tilbúnar í pottinn eða á pönnuna.
Með því eykst auðvitað vinnan við úr-
vinnsluna. Umræðan um þetta atriði
hófst hér á landi fyrir löngu síðan og
menn töldu að þannig yrði framtíðin
og þróunin varðandi vinnsluna á fisk-
inum."
Hundrað krónur f mánaðarlaun
Útgáfa hefur ekki alltaf verið dans á
rósum á íslandi og stundum sagt að
þeir sem í slíku standa séu trúir hug-
sjónum sínum. Lúðvík segir að barátt-
an hafi oft verið erfið og á meðan
hann ritstýrði Ægi kom Sjómanna-
blaðið Víkingur til sögunnar og það
létti ekki róðurinn við að fá menn til
að skrifa í blaðið.
„Eftir að Víkingurinn kom þá átti ég
erfitt með að fá menn til að skrifa í
Ægi. Ég varð að gera það að miklu
leyti sjálfur, annað hvort skrifa eða
þýða en samt hékk ég nú við
þetta í 18 ár. Jú, jú það má segja
að þetta hafi verið gert af
ódrepandi áhuga," segir Lúðvík
og hlær dátt. „Ég held að menn
séu alltaf áhugasamir sem starfa
í kringum sjávarútveginn.
Þannig er þessi grein," bætir
hann við.
Lúðvík segir að síðari árin hafi
hann ferðast töluvert um landið vegna
vinnu sinnar en þá var hann líka byrj-
aður að viða að sér efni í ritverkið is-
lenska sjávarhætti. „Blaðvinnslan var
á þessum tíma allt önnur en er í dag -
engin segulbönd eða þess háttar.
Fyrstu árin sem ég var við Ægi var
hann prentaður í Gutenberg og hand-
settur þar. Friðfinnur Guðfinnsson,
leikari, handsetti blaðið á þessum
árum og þetta tók langan tíma í
vinnslu. En ég man að vinnan við
blaðið var mikil og tímakaupið var
ekki hátt. Fyrsta árið sem ég var við
Ægi þá var kaupið 100 krónur á mán-
uði fyrir að koma út blaði en það þótti
afskaplega lítið. En ég vildi ekki setja
mig á háan hest með kaup til að byrja
með og það hækkaði svo þegar frá
leið. En ég kenndi líka með þessu,
bæði á námskeiðum Fiskifélagsins og í
barnaskóla."
Umfjöllun um sjávarútveg er mikil
í fjölmiðlum á fslandi og það þykir
Lúðvík ekkert óeðlilegt. Greinin hafi
svo mikla þýðingu fyrir þjóðina að
fyllsta ástæða sé til að fjalla mikið um
hvað er að gerast í greininni. „Ég hef
mjög gaman af því að fá Ægi í hverj-
um mánuði og les hann allan. Og svo
les ég alltaf sjávarútvegsumfjöllun í
Morgunblaðinu og hlusta á Auðlind-
ina í útvarpinu," segir Lúðvík Krist-
jánsson, ritstjóri tímaritsins Ægisum
18 ára skeið.
12 ÆGIR