Árbók Háskóla Íslands - 01.01.1933, Blaðsíða 6

4
háskólans fyrir sitt mikla starf við þessa ungu stofnun vora.
í hans stað hefir verið settur fvrst um sinn cand. jur. Bjarni
Benediktsson, og býð ég hann velkominn til starfa. I lækna-
deild liefir sú breyting orðið, að Jón Hjaltalín Sigurðsson
liefir verið skipaður prófessor i lvflæknisfræði samkvæmt
lögum frá síðasta Alþingi, en Níels Dungal prófessor i meina-
fræði og gerlafræði samkvæmt lögum frá 1930, og óska ég
þeim háðum allra lieilla með þenna frama. í sumar andað-
ist fru Ivatrín Skúladóttir, ekkja Guðmundar heitins Magnús-
sonar prófessors. Þau hjón hafa í arfleiðsluskrá sinni ánafn-
að háskólanum fjárhæð til stofnunar legats, er nefnist legat
Guðmundar Magnússonar og Katrínar Skúladóttur, og skal
vöxtunum varið til vísindanáms ungra lækna, eins og nánar
er fyrir mælt í arfleiðsluskránni, en áður liafði Guðnnmd-
ur próf. Magnússon afhent háskólanum 50000 króna gjöf til
þessa markmiðs.
Þá vil ég geta þess, að á síðasta Alþingi voru samþykkt lög
um byggingu fyrir liáskóla íslands, en samkv. þeim lögum
er landstjórninni heimilt á árunum 1934—40 að láta reisa
hyggingu fyrir háskólann, ef fé er veitt til þess á fjárlögum.
Að svo mæltu vil ég fara nokkrum orðum um íslenzka
tungu.
I ljóðmælum Eggerts Ólafssonar er kvæði, er nefnist Sótl
og dauði íslenzkunnar, hinnar afgömlu móður vorrar, i 2
lcvæðum framsett. I fyrra kvæðinu, um sóttarferli og meðala-
leit, kemst hann þannig að orði:
íslenzkan hefir borið börn
býsna mörg um aldur hvörn,
við útlenzkum þar utan hjá
átti hún líka króa smá,
'af skilgetnum eftir lifa ærið fá.
Blendingur, sem vonlegt var,
var þvílíkrar tímgunar,
alslags siðu átti og mat,
útlend sprok og takta hrat,
en kerling hrum við harka þann ei hjarað gat.