Tímarit lögfræðinga og hagfræðinga - 01.10.1922, Qupperneq 32

Samband norrænna lagamanna.
Eins og mörgum íslenskum lagamönnum mun kunn-
ugt vera, þá stofnuðu lagamenn í Danmörku, Noregi og
Svíaríki laust eftir 1870 til allsherjar félagsskapar með
sér. þeir stofnuðu hver í sínu landi sérstaka deild undir
stjórn, sem kosin var til 3 ára. Skyldu félagsmenn úr
öllum 3 löndunum eiga með sér einn allsherjarfund 3.
hvert ár, og fundirnir haldnir á víxl, í höfuðborg
hvers lands.
Tilgangur þessa félagsskapar var sá, að stofna til sam-
eiginlegrar löggjafar í öllum löndunum um þau efni, er
tækju til allra landanna og líkt væri ákomið um í þeim
öllum.
Fyrsti fundurinn var haldinn í Kaupmannahöfn, í
ágúst 1872. Síðan voru fundir haldnir 3. hvert ár til
skiftis í Stockhólmi, Kristíaníu og Kaupmannahöfn, alt
þangað til deilan milli Norðmanna og Svía magnaðist
svo, að einsýnt þótti, að til skilnaðar mundi draga. Sam-
bandsslitin urðu, eins og kunnugt er, 1905, og fundir
voru eigi teknir upp aftur fyr en sumarið 1919. Var sá
fundur hinn ellefti í röðinni.
Hreyfing þessi færði brátt út kvíarnar. Landsstjórn-
irnar tóku sig til og skipuðu nefndir, hver í sínu landi,
til undirbúnings ýmsum meiri háttar málum, sem tiltæki-
legt þótti að setja um sameiginleg lög. Hefir þegar orð-
ið mikill árangur af samtökunum, bæði af fundunum og
nefndastörfunum. Allmörg lög mega nú heita samhljóða
í löndum þessum. Og allur þom þeiiTa laga hefir síðar
verið lögleiddur hér á landi, lítt eða ekki breyttur.
Finnar og Islendingar höfðu hvorki tekið þátt í
fundahöldunum né nefndastörfunum, enda hvorug þjóð-