Stúdentablaðið - 15.12.1992, Blaðsíða 33

Mánudagurinn 11. mars 1985, dauðasveitir hægrimanna
Ég svaf ekki mikið síðastliðna nótt, því ég þjáist af svefnleysi og er
búinn að þjást af því síðastliðin þrjú ár. Jose gamli var nreð kaffið tilbúið
þegar ég fór á fælur, ég drakk það og kvaddi hann.
Ég var búinn að kaupa mér lestarmiðann til San de Juan og var að reyna
að eyða tímanum þangað til lestin færi. Þess vegna fór ég að ganga og
skoða hvað borgin hafði breyst. Númerslaus bíll kom akandi á móti mér
og ég fann sáran sting í brjóstholinu um leið og ég heyrði byssuhvell. Ég
féll í götuna, heyrði fólkið æpa, það leið löng stund þangað til sjúkrabíll-
inn kom. Ég fann eilífðina koma í sjúkrabílnum, það sem eftir var dagsins
lá ég í líkhúsinu með merkispjald á tánni, þetta er niðurdrepandi.
Þriðjudagurinn 12. mars 1985, jarðarför mín
Þetta var rétt hjá mér, dauðinn er aðeins draumur sem ég vakna af, í
mínu tilfelli martröð. Jarðarförin fer að byrja.
31