Dýraverndarinn - 01.01.1983, Blaðsíða 6

Það er óþolandi að 2/3 hlutar gaesastofnsins er særður af orsökum sem rekja má til
þess sem stundum er nefnd þörf fyrir hreyfingu og útivist!
-
ar sætt gagnrýni náttúru- og dýra-
verndarfólks á undanförnum árum.
Þar á meðal má nefna smáfugla-
veiðar á meginlandi Evrópu. Árlega
drepa milljónir ítala, Frakka, Spán-
verja, Grikkja o.fl. hundruð milljóna
smáfugla - eða um 15% allra far-
fugla í Suður-Evrópu af því er talið
er. Gagnrýnin beinist einnig að
gæsaveiðum. Sænskar rannsóknir
hafa leitt í ljós að næstum 70% af
gæsastofninum á norðurslóðum eru
með ummerki eftir skotsár. Hér er
um meiriháttar vandamál að ræða
sem birtast m.a. í því að fyrir hverja
eina gæs sem skotin er til bana eru
tvær særðar en lifa þó.
Um þetta mál er fjallað í 6. hefti
tímaritsins Finnlands Natur sem
helgað er veiðimennsku. Það segir
m.a.:
er Ijóst að högl eru allt of áhrifa-
lítil á suo stóran fugl sem gœs.
Auk þess skjóta margir ueiði-
menn af of löngu færi - ýmist
uegna rangs mats á fjarlægð eða
í uon um að einhuer högl lami
annan uænginn eða hitti ein-
huern uiðkuæman og mikil-
uægan líkamshluta.
Vitað er að þeim sem stunda
„gæsaskytteri“ hér á landi fer fjölg-
andi. Einnig er vitað að viðhorf
gæsaskyttna hér á landi eru harla
mismundandi - allt frá eins konar
slátrarahugarfari (drepa sem mest)
til þess að hafa byssu frekar til
málamynda en vera einkum í fugla-
eða náttúruskoðun.
Einnig er vitað að bændur hafa
mismunandi sjónarmið til gæsa-
veiða. Sumir hafa bannað allar
veiðar í landi sínu vegna einlægrar
andúðar sinnar á þeim. Margt
bendir til að þeim fari fjölgandi
sem betur fer.
Meiri smánarblettur á ueiði-
mennsku nú á dögum er án efa
það huersu margar gœsir eru
særðar með skotsárum. Það er
óþolandi að 2/3 hlutar gæsa-
stofnsins er sœrður af orsökum
sem rekja má til þess sem stund-
um er nefnd þörf fyrir hreyfingu
og útiuist! Það er óuiðunandi að
ár huert skuli margar gæsir uesl-
ast upp og kueljast lengri eða
skemmri tíma uegna skotsára
og að huer fullorðin gœs uerði
næstum örugglega sœrð a.m.k.
einu sinni á æui sinni.
Lámarkskrafa til ueiða á lif-
andi uerum er sú að drepið sé
fljótt og örugglega. Það gerist
ekki þegar gœsir eru skotnar með
haglabyssu. Sé málið skoðað frá
tæknilegu sjónarmiði eingöngu
H.B.
Kveðið á
um ástina
á Slysadeildinni
Lœknirinn kvað:
Sú von mín að endingu
alveg hreint brósí,
að atlot ég fengi hjá sprundum.
Þcer breyttust og hafa nú
eingöngu ást
á andskotans Labrador-hundum.
Hjúkrunarfrœðingurinn svaraði:
Ástin er hverful, en atlotin þó
aldrei svo brugðust hjá sprundum,
að ekki sé sjálfsagt
að eiga’ alltaf nóg
af indœlis kisum og hundum.
4