Stúdentablaðið - 01.03.2008, Síða 20
STAÐAIÍMYNDIR:
STAÐREYND EÐA MÝTA?
Staðalímyndir virðast rótgrónar í hugum okkar
allra. Lögfrœðinemar í litlum leðurjökkum og
hugvísindadeildanemar í lopagöllum eru síst til
að draga úr þeim hugmyndum. Verkefni okkar var
einfalt, við cetluðum að sanna að staðalimyndir
séu í deildum Háskóla íslands. Við völdum út
fimm stúdenta sem við töldum endurspegla
staðalímyndaflóruna og mynduðum þá. Þá fengum
við tvo álítsgjafa, sem tala rödd hinna almennu
nema, dg létum þá greina manneskjurnar út frá
myndunum. Spurningin er hvort að staðalimyndir
Háskólanema séu jafnauðsýnilegar og œtla mcetti.
Eru þcer staðreyndir eða mýta?
„ÞAÐ VAR TEL DÆMIS HÍAÐ Á MIG í LÖGBERGIÞEGAR
ÉG MÆTTI í ULLARGLIM MER BUXUNUM MÍNUM “
1. Leðurjakkinn öskrar hugvísindadeild og
rúllukragapeysan segir annað hvort bókmenntafræði
eða saga. Ég hefði sagt saga ef hann væri ekki með
strípur. Taskan villir um því hún ætti betur við
viðskiptafræðinema.Þaðersmákílómarkaðsstemning
yfir honum og þetta er fótboltastrákur sem vill gefa
„ég er hugsandi-týpa“ - vibe frá sér. Hann er svona 25-
26 ára og á kærustu sem er svona „virtu mig“ - gella.
2. Hún er ógeðslega sæt og veit hrikalega mikið um
lífið. Hún er í náttúrufræðigreinum, kannski í
einhverju eins og örverufræði. Peysan og hálsmenið
segja mér að hún sé náttúruunnandi. Hún drekkur
bjór og dettur inn á trúbba á Celtic eftir vísindaferðir.
Hún fer í strætó og er ekkert of upptekin af útlitinu.
..ÉG MYNDI TILPÆMIS ALDREI MÆTA f SKYRTUí VRII“
1. Þetta er mastersnemi í viðskiptafræði, ábyggilega í
alþjóðaviðskiptum. Hann langar í bankana en er efins
vegna markaðaríns. Hann er byrjaður að grána sem
segir mér að hann sé að skríða í þrítugsaldurinn. Með
klæðaburðinum er hann þó að reyna að líta út fyrir
að vera yngri en hann er. Þessi maður er i íþróttum,
hefur góða snerpu og ég gæti trúað að hann væri í
badminton. Hann fer á Hverfisbarinn því þar er hann
með Mágusar-tilboð og tekur Kringluna fram yfir
Laugaveg.
2. Peysan kemur upp um hana og segir mér að hún
sé ekki íslensk. Hún endurspeglar hinn hefðbundna
skiptinema sem kemur til landsins. Ég held hún sé á 5.
árí i læknisfræði. Hún kynntist íslandi gegnum vörur
Bláa Lónsins sem hún fann í London og hefur tröllatrú
á lækningarmætti þeirra. Henni finnst kampavín í
Burn ógeðslega gott. Hún er einhleyp, á páfagauk og
er ekki að leita að ástinni.
1. Pétur Georg Markan. 27 ára. Guðfræði. Hann segir
að innan guðfræðideildar kenni ýmissa grasa bæði
hvað varðar útlit og innlit stúdenta. ítrekar þó að við
séum blessunarlega öll börn Guðs .
2. Hana Sakata. 23 ára. Jarðfræði. Hún segist ekki
vera hinn dæmigerði jarðfræðinemi því hún hafi
meira gaman af plöntum og dýrum heldur en hörðum
steinum. Hún lærir líffræði í Japan en er á íslandi í
skiptinámi.
Leó Stefánsson er Ijósmyndari Stúdentablaðins
og jafnframt höfundur myndanna sem hafðar
eru til hliðsjónar þessum texta. Hér er álit hans á
þvi fólki sem hann hitti fyrir i hýbílum sinum eða
privatholum.
Ég segi prívatholum, vegna þess að fyrsta myndin
sem um ræðir er af Baldri, stærðfræðinema við HÍ.
Prívatholan hans, VR-II, var full af bókum, sófum,
kaffi og og hljóðfærum, svo eitthvað sé nefnt. Kollegar
hans stóðu við hvíta tússtöflu og reiknuðu gröf og
ræddu afstæðiskenninguna grimmt. Baldur lítur út
fyrir að vera nýkominn af Hróarskelduhátíðinni
og ennþá með öll heittelskuðustu rokklögin
á heilanum. Hann lifir fyrir tónlistana og hún
gefur honum ákveðið ídentítet í hópi einsleitra
stærðfræðinema.
Ég talaði fyrst við Hönnu í símann. Ég kynnti mig
á íslensku, enda fyndist mér dónaskapur að heilsa
manneskju á ensku sem maður hefur ekki hugmynd
um hvort tali íslensku eða ekki. Hanna svaraði mér þó
á ensku og þar með vissi ég að hún væri ekki enn orðin
klár í íslensku. Ég heilsaði henni á ensku. Við ákváðum
að hittast á heimili hennar, Stúdentaheimilinu
við Hringbraut. Þar býr Hanna í litlu herbergi með
annari stúlku af erlendum uppruna. Það sem skar
sig úr við Hönnu var einlæg kurteisi sem geislaði
frá henni er hún tók hlýlega á móti mér í anddyri
Stúdentaheimilisins. Ég kynnti mig og ég sá strax að
ég vildi taka myndina í ganginum. Við enda hans var
gluggi sem lýsti upp andlit Hönnu, en bak við hana
sjáum við röð herbergja, þar sem erlendir nemar, líkt
og hún, eyða dögum sínum saman.
Ég veit ekki mikið um Jón Ragnar. Hann býr í íbúð
á annarri hæð á stúdentagörðunum við Lindargötu.
Hann tók á móti mér fyrir framan heimili sitt, horfði
i myndavélina og reyndi að brosa. Hann segir mér að
hann sé í læknisfræði og líki það vel. Hann segist
ekki vera steríótýpa læknisfræðinemans. Hann sé
bara venjulegur strákur sem búi í venjulegri íbúð og