Heimir : söngmálablað - 01.06.1939, Side 32

GO
H EI MIR
Fróun er að semja lög — ábyrgð að láta prenta þau.
— Rubinstein.
Hver bannar þennan liljóm? — Fux, Albrechtsberger
og tuttugu aðrir tónfræðingar. — Gott og vel, ég læt
bann standa. — Beeihoven.
Ég er enginn Bach, en ég lofa guð fyrir að ég er held-
ur enginn Offenbach. — Rossini.
Ég vil gefa fjögur ár al’ lífi mínu til að hafa samið
þessar fjórar blaðsíður. — Fr. Liszt um e-dúr eliide eft-
ir Ghopin.
Kæri herforingi!—■ Þér eruð duglegur hermaður, en
livað snertir tónlist, þá vænti ég að þér afsakið það, þótt
ég sníði ekki tónsmíðar mínar eftir j'ðar skilningi. —-
Cherubini við Napoleon Bonaparte.
Hvað? Haldið þér, að það sé eins auðvelt að semja
óperu og að spila á píanó? —- Cherubini við Liszt.
Það er mikill munur á þvi, hvernig Beethoven skrif-
ar smástíga tónröð eða Iierz gerir það. — Schumann.
Lát þú sálmalög Bachs vera þínar morgun- og kvöld-
bænir, því í þeim er allur fagnaðarboðskapur tónlist-
arinnar. — Robert Franz.
Tónsmíðar Bachs á maður ávalll að nálgast með auð-
mýkt. — Robert Franz.
GLETTUR.
Einhverju sinni lék Brahms
undir í cellósónötu eftir sjálfan
sig, en cellóleikinn annaðist
læknir, Billroth að nafni, sem
þóttist vera mikill snillingur.
Þegar þeir voru búnir að leika
sónötuna, sagði Billroth: „Þú
leikur af svo miklum eldmóði,
kæri vinur, og af svo mikilli til-
finningu, að ég hlustaði ekki
einu sinni á minn eigin leik.“
„Það var lán fyrir þig, kæri
Billroth,“ var eina svarið, sen»
hann fékk frá Brahms.
*