Sunna - 01.03.1933, Blaðsíða 24

184
S U N N A
á milli þeirra, nema ívið þéttari fyrir hornin. Hliðar budd-
unnar (randirnar á A og B) eru gataðar í senn, svo að götin
standist ábyggilega á, þegar saumað verður saman.
!A\md af sting, búmim til úr heklunál.
Saumað er með skinnreimum. Ef reimarnar eru þunnar,
skulu þær vera heldur breiðari en götin, en séu þær þykkar,
eru þær hafar álíka breiðar og þau. Krómgarfað skinn er mjúkt
og sterkt og því hentugt í reim. Það fæst hjá söðlasmiðum.
Þrykkijárn fæst hjá Jóni Brynjólfssyni, Austurstræti 3, Rvík>
ef til vill víðar. Hjá Jóni fást einnig gataklippur, en al (sting)
má eins vel nota. Hann er búinn til úr heklunál með því að
nema framan af henni og brýna á hana egg á hverfisteini.
Eggin er látin liggja samhliða brúnunum, þegar gatað er.
U. B.
Jarðepli.
Jarðeplin eru ræktuð þannig, að jörðin, sem jarðeplið er
látið í, er plægð með skóflu eða plógi. Síðan eru jarðeplin
látin í jörðina á einn eða annan hátt. Þetta er venjulegast
gert á vorin, en á haustin eru jarðeplin tekin úr jörðinni.
Ef hvert heimili á íslandi hefði garð, þá þyrfti ekki að flytja
inn þessa óhemju af jarðeplum. Árið 1928 voru garðávextir
keyptir fyrir 450 þúsund kr. Séra Björn Halldórsson frá
Sauðlauksdal var manna fyrstur til að rækta jarðepli hér á
landi (um 1765). Jarðeplaræktun var lítil fyrstu árin eftir, en
fer þó allt af vaxandi.
Asta Magnúsdóttir (12 ára), Auslurbæjarskóla Reykjavíkur.