Sumargjöfin - 21.04.1927, Blaðsíða 27

S U M A R G J Ö F I N
27
skilningslevsis okkar uin andlegar þarfir
hennar og velferð.
Þeir, sem hafa átl kosl á að bera sam-
an dagfar og hegðun harna í bæjum í
grannlöndum vorum, munu verða að játa
það, að þar hallast injög á okkur. En Jiað
er jeg sannfærður um að er ekki sökum
þess, að börnin okkar sjeu ver gerð og
gefin en liin. Nei. Ástæðan er sú, að við
setjum þau á gaddinn í andlegum efnum,
meira en gert er þar og góðu hófi gegnir.
Og það þarf enginn að ætla, að þetta lag-•
ist svona einhvernveginn af sjálfu sjer.
Uppeldismál þessa bæjar eru á stórhættu-
legri leið. Þar er ráfað á refilstigum.
Frelsi harnanna eða sjálfræði er svo al-
gjört að þeim er opin leið yfir í þrældóm
verstu lasta hæjarlífsins.
Og svo algerl er skeytingarleysi hinna
fullorðnu uin andlega hagi þeirra, að þær
stofnanir, sem börnin sækja sjálfráð mest
af hugmyndum sínum til, og næringu fyr-
ir imyndunarafl sitt, eru látnar alveg
sjálfráðnar um hvað þær bjóða þeim. Jeg
á við „Bíóin". Erlendis eru þau víðast
undir ströngu eftirliti liins opinbera. Hjer
fá hörnin að sjá sig inetl á hryðjuverka-
mynduni. Og því er ekki að leyna, að
þar l'æðast ofl hjá þeim hugmyndir um
livernig þau eigi að fara að þvi að fremja
spellvirki og glæpi. — Þetta er að eins
einstakt dæini, sem jeg gríp af handahófi.
Jeg geri ráð fyrir að ýmsum þyki jeg
fjölorður og ef til vill stórorður um það
sem aflaga fer, en hliðri mjer lijá að
benda á hvað betur mætti fara. Það er
satt. En það er nú svo, að þegar Ijóst
er orðið hvað fer aflaga, og i hverju er
ábótavant, þá er það einnig nokkuð ljóst
livað þarf að gerá. Það má í snatri telja
ýmislegt, en ekki alt. — Það þarf að veita
fátæku heimilunum hjálp við barnaupp-
eldið. Það þarf að sjá börnunum fyrir
nóguni leikvöllum, í bænum og utan við
hann. Það þarf að gefa stálpuðu börnun-
uni kost á að slarfa eilthvað sjer til
þroska og dægradvalar. Það þarf barna-
vinnustofur og harnalesstofur. Það þarf
fleiri skólahús, svo að við í þeim efnum
gjörum við börnin eins og siðaðri þjóð
sæmir. Það þarf að takmarka útivist
barna á kvöldum og fram eftir nóttum.
Það þarf að koma á opinberu eftirliti, og
iimfram alt rjettsýnu eftirliti, um jiað,
livaða mynduni börn fái aðgang að á
,,Bíóunum“. Það þarf siðbótarheimili fyrir
siðferðilega vesalinga. Það þarf margt. En
fyrst og fremst þarf næmari skilning, og
almennari skilning á því, að vandasam-
asta og áhyrgðarþyngsta starl', sein nokk-
ur maður eða kona tekur að sjer, það
er að vera faðir eða móðir.
Guðjón Guðjónsson.
„Fair Play“.
Það er viðurkent að vera eitt mesta
meiii nú á döguni, hve litla virðing menn
hera fyrir lögum. Um þetta er kvartað i
öllum löndum og hafa ýms fjelög tekið
á stefnuskrá sina að vekja virðing fyrir
löguni landa sinna. Við erum engir eftir-
bátar, hvað virðingarleysinu viðvíkur og
gengdarlausum löghrotum í Smáum og
stórum stíl. í Bandarikjunum hefir ungt
fólk mjög fjölmennan fjelagsskap, sem
eingöngu starfar að því, að vekja virð-
ing fyrir landslögunum og get'a þeir, sem
í hann ganga, loforð um að halda lög
lands síns og gjöra sitl lil þess að fá aðra
til hins sama. Hjer á landi starfa Ung-
mennafjelög, sem hafa margt gott og þarft
á sinni stefnuskrá. Hjer eru einnig fjöl-
menn iþróttfjelög. Ein aðaldygð iþrótta-
mannsins er „fair play“ eða að halda