Árbók Félags útvarpsnotenda - 01.01.1933, Blaðsíða 34

32
ÚTVARPSÁRBÓK
afnotagjald er greitt. Það er t. d. ekki sanngjarnt
að fátækur heimilisfaðir kaupi tæki, og greiði allan
reksturskostnað af því, en starfsfólk hans og nágrann-
ar hafa þess not án kostnaðar. Þá mundi margfalt
auðveldara og kostnaðarminna að innheimta þennan
skatt með öðrum opinberum sköttum, en sjerstakt
afnotagjald er altaf mun reynast örðugt að fá greidd,
og hafa i för með sjer allkonar undanbrögð og lögbrot
hjá útvarpsnotendum. Og ekki ætti það að vera út-
varpsstarfseminni til hnekkis þótt allar þær þúsundir
króna spöruðust, sem núverandi innheimtufyrirkomu-
lag kostar útvarpið.
Um tvær til þrjár krónur munar engan, en þessi
skattur mundi samsvara þeirri upphæð sem nú ætti
að fást inn í afnotagjöldum, án þess það kæmi til-
finnanlega niður á nokkrum. Og hann mundi hjálpa
til að auka notkun útvarpsins. Það yrði skattur til
hins stórkostlegasta menningarmáls, sem nú er á dag-
skrá — skattur, sem hjálpaði til glæða andlegt líf
út um alla landsbygð. Og eftir þeim peningum ætti
enginn sannur Islendingur að sjá. —
Fyrst við höfum fengið útvarpið, má það ekki verða
neinn vanskapningur. En það er hætt við að svo verði
ef starfræksla þess byggist á gjöldum notendanna,
eða framlagi úr ríkissjóði.
Almennur skattur yrði að mínu áliti til þess að
gera útvarpið að óskabarni þjóðarinnar, sem ekki
yrði þolað að vanrækt væri. Og skatturinn mundi
veita því tryggari tekjur og gera starfsemi þess ör-
uggari.
Gleöilegt komandi ár!
Gunnar Baclimann.