Árbók Félags útvarpsnotenda - 01.01.1933, Síða 40

38
ÚTVARPSARBÓK
ið í sínar hendur og hefjast handa gegn þessum ófögn-
uði. Er eðlilegast að »Fjelag útvarpsnotenda« hafi þar
forgongu, og best væri að ríkisútvarpið kæmi þar
eigi nærri. En það þýðir ekki að taka með neinum
vetlingatökum á truflununum. Par verður að ganga
að með festu og vinna alveg reglubundið, með það eitt
fyrir augum, að ráða bót ái meininu, en ekki í þeim
tilgangi, að gera sér þetta að fjeþúfu. En hver á að'
borga brúsann? Eðlilegast væri að hið opinbera gerði
það en þá er hætt við að það vildi hafa hönd í bagga
með framkvæmdunum, en það gæti aftur orðið til
þeim að fótakefli.
Mjer virðist heppilegasta leiðin vera sú, að »Fjelag
útvarpsnotenda« fengi styrk hjá því opinbera til þess
að annast um framkvæmd truflanadeyfingarinnar.
Rjeði það svo mann til þess að hafa umsjón með
henni, og yrði hann að hafa bakstoð í reglugerð. Vjela
og tækjaeigendur, sem framkvæma þyrfti deyfingu
hjá, greiddu svo aðeins fyrir efnið sem til þess fer,
en ekki fyrir vinnuna; til þess að greiða hana verði
fjelagið styrknum er það fær í þessu skyni.
Væri svo gengið að þessu með einlægni og festu,
og með það eitt fyrir augum, að vinna bug á truflun-
unum, trúi jeg ekki öðru en að þær verði að láta.
í minni pokann.
0. B. A.