Árbók Félags útvarpsnotenda - 01.01.1933, Qupperneq 52

50
úTVAKPSARBöK
V asa-útvarpstæki.
Alt frá byrjun loftskeytanna hefir almenning
dreymt um loftskeytatæki, sem hægt væri að hafa
í vasa, eða bera á sjer á annan hátt, til þess að geta
náð sambandi við umheiminn hvar sem vera skal.
Erfiðleikarnir hafa legið í því, að gera senditækin
svo lítil, en oft hefir heyrst, að þessi eða hinn hafi
gert móttökutæki, sem hafa mætti í vasa. Hafa það
venjulega verið »krystal«-tæki með heyrnartóli, og
sjaldan verið um regluleg vasatæki að ræða. Með út-
varpinu komu auðvitað óskir um að fá þannig löguð
útvarpstæki, með hátalara, en þar hafa erfiðleik-
arnir vaxið, því að bæði hefir hátalarinn verið pláss-
frekur og svo hitt, að hátalara er ekki hægt að nota
nema með magnara (venjulega notaður lampamagn-
ari), en um stærð lampanna er flestum kunnugt,
og eins hitt, að þeir þurfa allmikinn útbúnað til þess
að starfa.
Nú virðist þó fengin lausn á þessu máli, og er hún
auðvitað komin frá Ameríku — vöggu útvarpsins,
og uppsprettu flestra framfara á því sviði. — Kvað
það vera eitt af stærstu verksmiðjufjelögunum þar
vestra, sem setur tæki þetta á markaðinn. Móttöku-
tæki þetta er 10 cm langt og 5 cm breitt; það er
í »bakelite«-kassa og er framan á honum stillishnúð-
ur fyrir stöðvarnar og annar til þess að stilla hljóð-
magnið. 1 kassanum er innibygður hátalari. Ekki
hefir verið skýrt neitt nánar um fyrirkomulag tæk-
isins, svo sem lampafjölda eða þessháttar, en not-
aðir eru nýjir lampar, sem gerðir eru sjerstaklega.