Melkorka - 01.07.1950, Blaðsíða 7

Fyrsta konan sem lýkur embættisprófi
í íslenzkum fræðum
Frú Karólína Einarsdótdr lauk embættis-
prófi í íslenzkum fræðum við Háskóla Is-
lands 22. maí s.L Hún er fyrsta konan, sem
lýkur því prófi. Frú Karólína er dóttir hjón-
anna Valgerðar Jónsdóttur og Einars Guð-
mundssonar, Miðdal í Mosfellssveit. Hún er
gift Guðmundi Gíslasyni lækni og eiga þau
3 börn, 14 ára, 8 ára og 3ja ára.
Við óskum frú Karólínu til hamingju
með sitt ágæta próf og þykir með sjálfum
okkur dálítið gaman af því að 19. aldar
hugsunarhátturinn um árangur við háskóla-
nám eftir kynjum hefur lilotið enn einn
skellinn. Frú Karólína er fædd 1912. Hún
hóf ekki nám fyrr en 1939 og varð þá að
byrja á gagnfræðaprófi, stúdent varð hún
1943 og eins og áður segir cand. mag. 1950,
með I. einkunn.
Valdimarsdóttir hrfði ritað og fékk í því
skyni ágæta konu til þess að sjá um útgáf-
una. Ágóði af sölu þeirrar bókar rennur svo
til sjóðsins og er þegar orðin nokkur upp-
hæð, því að ekki þurfti sjóðurinn að greiða
neitt fyrir útgáfuréttinn.
Um síðustu áramót var sjóðurinn orðinn
rúmlega 170.000 krónur. Hefur þó á {ress-
um árum verið veitt úr sjóðnum um 48.000
krónur til ýmsra kvenna við margvíslegt
nám. Af þessum 170.000 krónum koma til
úthlutunar á þessu ári kr. 17.800. Var þó
svo komið um síðustu áramót, að fasti sjóð-
urinn nam rúmlega 150.000 krónum, og
má þá taka til styrkveitinga helming vaxta,
ef stjórn sjóðsins telur það henta.
Eins og sjá má al' framangreindu hefur
sjóður þessi notið mikillar liylli, því að fá-
melkorka
Karólina Einarsdóttir, cand. mag.
gætur mun vera svo skjótur vöxtur sjóðs,
sem engar fastar tekjur hefur. Þó er enginn
vafi á því, að á þessum árum hafa verið
stofnaðir sérstakir minningarsjóðir með
ýmiss konar tilgangi víðs vegar um landið.
Verður hér enginn dómur lagður á, hve
þýðingarmiklir slíkir sjóðir kunna að verða,
er aldir líða. En hitt má óhætt fullyrða, að
flestir þeirra eru stofnaðir af svo smáum
fjárupphæðum, að engar líkur eru til, að
þeir komi að nokkrum notum í náinni
framtíð. Tilgangur nokkurra slíkra sjóða er
og svo mjög miðaður við það, sem nú er, að
búast má við, að margt verði orðið breytt
í þjóðarháttum, þegar þeir eru orðnir þess
megnugir að verða til einhvers gagns. Vel
gæti og svo farið, að erfitt yrði að finna
suma þeirra, ef ekki er því betur um hnút-
33