Melkorka - 01.12.1961, Blaðsíða 9

tnetrum á hvorn veg. Börnin og ungling-
arnir eru flest á aldrinum 9—16 ára.
Þau vinna beint í vefinn, hafa engan
uppdrátt annan en sjónarminni sitt, kunna
ekkert að teikna, eru tæplega læs og skrif-
andi. Þau eru þaulsætin á vinnustofunum,
koma þegar þau vilja, fara þegar þau vilja,
engin klukka, enginn kennari. Hverju nýju
barni, sem bætist í hópinn er bara sýnd að-
ferðin, tæknin við vefinn, en munstrin, hina
myndrænu hugmynd, verða þau að skapa
sjálf. Fólkið í þorpinu þeirra rétt hjá
K A I R O er mjög fátækt, stundar akur-
yrkju og ávaxtarækt og er fullkomlega af-
skiptalaust um þennan vefnað unglinganna,
utan því þykir gott að börnin fá þessa
furðulegu vinnu borgaða.
Litvalið í teppunum er takmarkað og
byggir á gamalli egypzkri hefð.djúpfölblátt,
dökkgullið og rautt — auk þess mildir
jurtalitir.
Þróun þessa myndvefs barnanna má
skipta í áfanga. Fyrst upptalning fólks,
dýra, húsa án tengsla innbyrðis, frumstætt
kyrrt formið leiðir hug að hellaristum stein-
aldarmanna sbr. myndin af Geithafratepp-
inu. 1 næsta áfanga eru þau búin að vinna
vogunina, allt er kornið á kreik, hreyfingin
bylgjast um flötinn í spili myndflatanna og
þeim vefstíl halda sum börnin áfram í fjöl-
breytilegum feluleik og mýkt svifsins og
streymi í flatarheildinni, sbr. Trjáteppið
stóra. Önnur vefa strangbyggðari, afmark-
aðri náttúruform, þar sem samröðunin er
heil og sterk og stöku tóm svæði heildinni
jafnnauðsynleg og opin auð torg og garðar í
stórborg. Sums staðar er innflataskrautið
orðið að símunstrum og hvert rými notað
milli flata, svo rétt vatnar á milli og þar er
hann mættur myndvefurinn sá gamli norski,
sá vefur, sem fegurstur hefur verið ofinn af
alþýðu, sbr. Brúðkaupsteppið, sem er sam-
eiginlegur vefur 9—13 ára gamalla barna.
Og þangað vildi frumkvöðull þessarar til-
raunar ná, að ná aftur heim alþýðulistinni,
Cheliata Ilamsa, 13 dra drengur: „Hestur og tré",
ofið 1933.
ómengaðri, eðlilegri, lengi hefur hún legið
í láginni, lengi höfum við beðið eftir að
hún kæmi undan vélveltunni.
Arkitekt, próf. VISSA VASSEF
segir sjálfur:
„Þessir vefir barnanna eru sönnun þess,
að fólk flest er gætt meiri listrænum hæfi-
leikum heldur en við höldum.“
Jólavísa
Jólum mínum uni cg enn,
— og þótl stolið hati
liæstum guði heimskir menn,
het óg til þess rökin tvenn,
að A sælum sanni er enginn vafi.
Jónas Hallgrimsson
MELKORKA
73