Melkorka - 01.12.1962, Qupperneq 33

HELGA SIGURÐARDÓTTIR
skólastjóri
Helga Sigurðardóttir fyrrv. skólastjóri
lézt 26. ágúst s.l. 58 ára að aldri.
Helga Sigurðardóttir lialði stundað nám
í Danmörku og lauk húsmæðrakenriáraprófi
1926. Síðar jók hún þekkingu sína með
mörgum náms- og kynnisferðum erlendis.
Hún var dóttir Sigurðar Sigurðssonar bún-
aðarmálastjóra og konu hans Þóru Sigurð-
ardóttur. Hún veitti Húsmæðraskóla ís-
lainds forstöðu fyrstu nítján árin sem hann
starfaði, frá 1942 og til 1961. Áður hafði
hún og starfað mikið að húsmæðrafræðslu.
Hún samdi alls upp undir tuttugu íit um
matreiðslu og aðra húsmæðrafræði, sum
margprentuð. Lagði hún þar jalnan kapp á,
að landsnytjar okkar mættu gagnast sem
bezt.
Helga Sigurðardóttir var fremur lág kona
vexti, en hnellin, fasmikil og liávær svo að
sópaði að henni og kvað að henni hvar sem
hún fór . . . Atorka hennar, einbeitni og ó-
sérhlífni voru með fádæmum. En hún gerði
líka miklar kröfur til annarra eins og sjálfr-
ar sín, svo að stundum gat virzt jaðra við
Reyndar skilur hún það ofur vel og ]íað
svíður langt inn. Það er ekki einu sinni ráð-
legt að móðgast yfir þessum bituryrðum
lians.
En hún má ekki skilja, það á ekki við
annað en að látast ekki skilja, og meðan
hann talar aðeins um að hún muni ekki
heilsa sér — og þess háttar vitleysu, gerir
hann henni ekki erfitt fyrir, eiginlega ol
auðvelt. Óvarkárt snýst hún til varnar.
— Þú veizt ekki sjálfur, livað þú meinar,
skal ég segja þér.
— Veit ég það ekki---------?
— Jæja, segðu það þá.
Hann horfir á hana til hliðar. Hrædd er
hún ekki. Það hefur hún aldrei verið, það
man hann vel. Og hvað hafði hún líka svo
óbilgirni. Henni gat gleymzt, að fæstir
höfðu sömu orku og hún . . . Að baki strang-
leika hennar ríkti mildin. Þegar hún varð
að gera upp á milli réttlætis og kærleika,
hafði kærleikurinn betur . . .
Úr minningargrein
eftir Steingrím J. Þorsteinsson prófessor.
sem að óttast? Jafnvel þó að orð hrjóti af
vörum, sem erl'itt er að bæta fyrir, gerir það
henni varla mikið. Bráðum fær hún sjálf-
sagt annan til að kyssa sig, einhvern útlend-
an uppskafning, svipaðan piltunum, sem
fylgja lienni lieim, standa við dyrnar og
halda í hönd hennar og koma sér ekki burt,
koma líka stundum inn, auðvitað. Piltar,
sem umgangast hennar fólk, eru í reiðstíg-
vélum með keyri og leðurbót á buxunum.
eða í tennisbúningi, hvítum buxum með
klístur í hárinu. Hann nefnir það klístur.
Þeir eru samkvæmishetjur, sem kunna að
koma fyrir sig orði. Ekki mun hana skorta
kossa í lífinu, hversu marga sem hún kann
að hafa þörf fyrir.
Og hann — gengur hér og er alltaf að hafa
MELKORKA
69