Vesturland - 24.12.1961, Qupperneq 22

22
VESTURLAND
Ur ýmsnm áttnm.
ÞINGMAÐUR, sem notaði mikið
orðið „nefnilega", tók til máls í
umræðum um vegamál.
Nefnilega — í náttmyrkri
nefnilega — mættu
nefnilega — nokkurri
nefnilega — hættu.
★
ÞINGMAÐUR var eitt sinn mjög
ákveðinn í málflutningi, og var að
því spurður hvort hann talaði fyrir
flokk sinn. Svaraði hann í hita
ræðunnar, að svo væri ekki, heldur
talaði hann fyrir skynsemina.
Þar gekk einn fram ófeiminn,
ávarpaði hina, —
ekki fyrir flokkinn sinn,
en fyrir skynsemina.
★ ★ °
Maðurinn og flyðran.
Forgefins hafði fiskimann
færinu keipað lengi dags,
þolgæði stöðugt hafði hann,
þótt heppnaðist ekki veiðin strax.
Merk: að biðlundar mest er þörf
mönnum, sem stunda fiskirí,
skólameistara og skyttustörf
skiljast ei heldur undan því.
Fiskari sagður öngul á
um síðir hreppti vænan drátt,
stóreflis flyðra það var þá,
þau stríddu hvort við annars mátt;
en þegar hún kom undir borð
örvaði kæti svangan höld,
til hennar þessi talar orð:
„Tönnin skal prófa þig í kvöld!“
Hann velti lengi í huga sér,
hvernig hún yrði bezt til reidd:
„Helftina steikja hyggst eg mér,
hálf skaltu verða í potti seydd.“
En meðan þetta mikla happ
matbjuggu og átu þankar hans,
færið bilaði, flyðran slapp,
fór hann svo búinn heim til lands.
(Jón Þorláksson - þýtt).
★ ★ °
Hvar einn sína byrði ber,
bjargar enginn vinurinn;
þá er eftir þyngst hvað er,
það er: að standa reikninginn.
(Jón Sigurðsson: Úr mansöng
í Tímarímu).
★ ★ °
Hökusterkur Halldóms boms
Hóla lestamaður,
einatt segir í honum hvoms,
þá er hann snoppungaður.
(Gömul lausavísa).
TUTTUGU OG ÞRIGGJA manna
karlakór skemmti með söng á sam-
komu á Fljótsdalshéraði. „Brá nú
svo við fyrir hljóvillusakir, að lýð-
hvötin þjóðkunna umhverfðist í
stórgripaljóð, því kórinn söng:
— Uxar við ána.“
(Stefán Jónsson: Krossfiskar og
hrúðurkarlar).
★ ★ °
KALLI GÆZKUR er kommúnisti
og byltingarsinni. „Og hvenær ætl-
ið þið svo að framkvæma þessa
byltingu? spurði ég.
— O, við erum nú alltaf að
sækja um byltingarleyfi, sagði
Kalli.“
(Stefán Jónsson: Krossfiskar og
hrúðurkarlar).
★ ★ °
AKUREYRARKÚLTÚR birtist m.
a. í hátiðlegu málfari.
„Þegar við Jón Sigbjörnsson
biðum hjólbarðaviðgerðar í gúm-
smiðju fyrir norðan, kom þar einn
af heldri borgurum Akureyrar,
vék sér að verkstjóra og spurði:
„Ekki vænti ég að þér starfrækið
hér salemi í sambandi við fyrir-
tækið?“
(Stefán Jónsson: Krossfiskar og
hrúðurkarlar).
★ ★ °
— í gamla daga voru íslending-
ar sterkir. Þeir fóru tuttugu á
Gretti Ásmundarson og höfðu
hann ekki! (úr ræðu íþróttafröm-
uðar).
aupfélag Isfirðinga leggur áherzlu á, að í
jólamánuðinum, ekki síður en á öðrum tíma
árs, fái viðskiptamenn þess sem allra mest af
vörum fgrir hverja krónu.
Við senclum starfsfólki okkar og viðskipta-
mönnum beztu óskir um gleðileg jól og ánægju-
legt ngtt ár.
0
JCauJfjjélatj ýsfylðiUýa
Jnlabæliiir við íillra liæfi
Krossfiskar og hrúðurkarlar
bók Stefáns Jónssonar fréttamanns, seni
allir hafa gaman af.
Hvalur framundan
fyrir sjómenn unga og aldna.
í helgreipum liafs og auðnar
fyrir alla sem ævintýri þrá.
Á flótta Og flugi
spennandi unglingabók.
Undrið mesta
frábær bók um dulræn efni.
Ástin sigrar
óskabók allra kvenna.
Hús hamingjunnar
hver er sá, sem ekki vill eignast það?
ÆGISÚTGÁFAN
Bókaútgáían S M Á R I
VlKURílTGÁFAN
★ ★ °
HRINGUR er bogin lína, sem ekki
er hægt að sjá hvar endar.
Kisa margan kætir,
kisa mýsnar grætir,
kisa bciniu bætir,
bezt sín kisa gætir.