Búnaðarrit - 01.01.1974, Blaðsíða 311
HRÚTASTNINGAR
305
gömlu voru ekki nógu þroskaðir og fáir hrútar ræktar-
legir, þó ekki liáfættir, en niargir vöðvarýrir á spjaldi.
Fyrstu verðlaun lilutu Klettur í Grænuhlíð, ættaður frá
Eiríksstöðum á J ökuldal, Prúður, veturgamall, á sama bæ
og Þokki Sigurðar á Sléttu. Enginn hrútur var sendur á
héraðssýningu.
FáskruösfjarSarhreppur. Sýningin var ágætlega sótt.
Fullorðnir lirútar voru 7.2 kg þyngri en jafnaldrar þeirra
1969, en þeir veturgömlu með sama þunga. Röðun var nú
lakari en fyrir fjórum árum, en að þessu sinni voru sýnd-
ir 19 veturgamlir hrútar, en þá aðeins 3. Betri hluti hrúta,
voru lágfættir og ekki illa gerðir, en tæplega nógu liold-
miklir, sumir voru grófgerðir og veturgamlir þroskalitl-
ir. A liéraðssýningu voru valdir Númi Númason, vetur-
gamall, á Þernunesi, frá Brú á Jökuldal og lilaut hann
I. verðlaun A, Spakur í Dölum, Gulur og Smári í Höfða-
liúsum, sá fyrri frá Jónasi í Kolmúla, liinn frá Kjapp-
eyri, lilutu I. verðlaun B. Til vara voru valdir Reyr á
Þernunesi og Leiknir Guðjóns í Kolmúla. Hringur á
Kjappeyri var annar l>eztur af veturgömlum lirútum.
Breiödalshreppur. Fullorðnir hrútar voru 6 kg þyngri
en jafnaldrar þeirra 1969, en þeir veturgömlu um 6 kg
léttari, þó var röðun hrúta ívið betri að þessu sinni.
Iírútarnir voru yfirleitt lioldrýrir, vanþroski í veturgöml-
um og holdleysi hjá tvævetrum. Helzt lítur út fyrir, að
valdir séu til lífs grófbyggðir lirútar. Gilsárhrútar eru
þó enn margir með ágæt lærahold. Á liéraðssýningu voru
valdir Hringur og Fantur á Gilsá, Spakur og Valur, sonur
Bjarts á Gilsá, veturgamall, á Gilsárstekk, og Kjarni á
Tungufelli, ættaður frá Reyðará í Lóni. Hringur hlaut á
héraðssýningu I. lieiðursverðlaun, var þar 3. í röð með
81.5 stig, Fantur, Spakur og Kjami hlutu I. verðlaun A
og Valur I. verðlaun B. Til vara voru valdir Bjartur á
Gilsá og Mosi á Tungufelli, ættaður frá Hlíðarenda. Ref-
ur Braga í Höskuldsstaðaseli, ættaður frá Refsstað í
20