Búnaðarrit - 01.01.1984, Page 26
XXIV
BÚNAÐARRIT
Þannig hélt hann við mjög öflugu og nánu sambandi við
bændur um land allt, búnaðarsamböndin og ráðunauta
þeirra. Hann fór einnig margar fyrirlestrarferðir til útlanda
og tók upp frjótt samband við marga erlenda búvísinda-
menn, og margir þeirra lögðu einnig leið sína hingað, til
samráðs við Halldór og samstarfsmenn hans.
Sá þáttur í starfi Halldórs sem búnaðarmálastjóra, sem
mér verður ógleymanlegastur, er sú leiðsögn og samstarf,
sem hann veitti Búnaðarþingi.
Hann var óþreytandi að aðstoða nefndir við afgreiðslu
mála og hann blandaði sér mjög í umræður á þinginu og
talaði þar mjög tæpitungulaust um menn og málefni.
Halldór sagði starfi sínu lausu sem búnaðarmálastjóri ári
fyrr en aldur sagði fyrir um, vegna heilsubrests. Hann hafði
tvívegis áður á starfsferli sínum orðið að taka sér frí frá
störfum vegna sjúkleika, en þó að allir vissu að heilsa hans
væri verulega skert, þá vildi það gleymast, bæði honum
sjálfum og þeim, sem hann vann með, vegna hans eldlega
áhuga og starfsgleði.
Hann lét af störfum í Búnaðarfélagi íslands 30. apríl 1980
eftir langan starfsdag í þeirri stofnun, eftir að hafa skilað
þar ótrúlega miklu og góðu ævistarfi. Ég kom í Bændahöll-
ina þennan dag og mér fannst einhver óvenjuleg þögn ríkja
þar, eins og eitthvað hefði skeð, sem enginn treysti sér að
tala um. Halldór einn lét eins og ekkert væri.
Halldór var mikill starfsmaður og hann var svo lánsamur,
þrátt fyrir að hann gengi langt í frá heill til skógar tvo
síðustu áratugi ævi sinnar, að vinna sín daglegu störf til
hinsta dags. Síðustu árin eftir að hann sagði búnaðarmála-
stjórastarfinu lausu vann hann jafnan langa vinnudaga að
úrvinnslu tilrauna frá sauðfjárbúinu á Hesti. Síðustu grein,
sem birtist eftir hann í Búnaðarritinu, lýkur með þessum
orðum:
„Ég held að ánægjulegasti þátturinn í starfi mínu fyrir
íslenska sauðfjárrækt hafi verið þegar ég sannfærðist af