Búnaðarrit - 01.01.1984, Page 268
240
BÚNAÐARRIT
Skógrækt ríkisins um aö taka hluta af jörðum sínum til
þessarar ræktunar.
Eðlilegt er talið, að hér á landi verði nokkuð fastir
samningar um bændaskóga, þó að í öðrum löndum sé það
ekki algengt.
í þessu frumvarpi er reynt að fella sem flest samnings-
atriði inn í lögin. Eins og það er úr garði gert, hefur það að
geyma ákvæði, sem bændur eiga erfitt með að fella sig við,
og líklegt má telja, að þau muni valda því, að bændur hiki
við að semja á grundvelli laganna, verði frumvarpið að
lögum óbreytt.
Því leggur Búnaðarþing til nokkrar breytingar, sem hér
verður gerð grein fyrir.
1. Við b. (25. gr.). Eðlilegt verður að telja, að kvöðin sé
gagnkvæm.
Þegar bóndi hefur samið um ákveðnar framkvæmdir,
verður hann að geta treyst á, að þær gangi fram, enda
er þá landið tekið úr öðrum'nytjum og þessi búgrein
tekin á dagskrá og dregið úr öðru búsumfangi að sama
skapi.
2. c. (26. gr.). Hér verður rétturinn einnig að vera
gagnkvæmur. Einnig kemur til álita að hafa hér
gagnkvæmt uppsagnarákvæði á samningum.
3. d. (27. gr.). Hér er lagt til, að endurkröfu verði breytt.
Hin faglega ábyrgð á ræktuninni hvílir að verulegu leyti
á Skógrækt ríkisins, og telja má sanngjarnt, að þær
landbætur, sem kunna að verða af misheppnaðri
skógrækt, falli landinu til.
4. e. (28. gr.). Líta verður á þessar skógræktarfram-
kvæmdir sem lið í búskap á viðkomandi jörð, og
tímabundnar ástæður geta hugsanlega valdið vanefnd-
um á samningum. Því er hér lögð til breyting á því, á
hvern hátt Skógræktin grípur inn í til að viðhalda
árangrinum.
5. f. (29. gr.). Búnaðarþing leggur áherzlu á, að skóg-