Heilbrigðismál - 01.04.1969, Blaðsíða 22

Heilbrigðismál - 01.04.1969, Blaðsíða 22
húðarbólgum, heilablæðingum, fyllir augun eldi og fæturna bjúg og sendir líkamann á sjúkrahús." Njálgur. (Oxyoris vermicularis). Aðseturstaður þessa sníkjudýrs er fyrst og fremst efri hluti ristilsins, og neðsti hluti smáþarm- anna, þar sem þeir tengjast honum. Kvenormarnir flytja síðan búferlum niður í endaþarminn og kring- um hann. Þar verpa þeir eggjum sínum, sem smita eftir nokkra klukkutíma (sjálfsmitun er algeng). Hendur nærföt og fæðutegundir ataðar eggjum valda fyrst og fremst smituninni. Njálseggin geta einnig flutzt loftleiðis með ryki og þannig valdið smitun. Sníkjudýrin klekjast út úr eggjunum í þörmunum og ormarnir birtast í endaþarmasvæðinu tveim til þrem vikum eftir bólfestuna, án þess að hafa farið í gegnum önnur líffæri líkamans. Smitun öfugu leiða er einnig talin geta átt sér stað, þannig að lirfur úr eggjum utan endaþarmsins flytjast inn í hann. Helztu sjúkdómseinkennin eru næturkláði í endaþarminum. Stöku sinnum setzt sníkjudýrið að í leggöngum kvenna og veldur bólgum í þeim, einn- ig í sköpunum og fylgilíffærum legsins. Bezt er að leiða eggin í ljós með því að þrýsta límsvampi á húðina kringum þarmopið að morgni dags, setja það, sem þannig næst á glerplötu til smásjárrann- sóknar. Njálginn er hægt að sjá beint í þarmopinu með endaþarmskíki. Þar sem allir í fjölskyldunni smitast iðulega ætti hún öll að fá meðferð. Pyrvin- ium parnoate eða vanqvin hefur reynzt lang örugg- asta lyfið. Það fæst bæði fljótandi og sem húðaðar töflur, og 50 mg á hver 10 kg líkamsþunga er hæfi- leg inngjöf. Það virðist hindra eða stöðva myndun þeirra hvata, sem stjórna sýringarefnaskiptum sníkjudýranna. Það ætti að vekja athygli sjúkling- anna á því, að pyrvinium parnoate er salt úr cynan- ine litarefni, sem gerir saurinn ljósrauðan. Venju- lega þolist lyfið ágætlega. Aukaverkanir eins og ógleði, uppköst og þessháttar eru mjög sjaldgæfar. Það verður að gæta strangasta hreinlætis jafnframt lyfjameðfeiðinni. Aðskornar buxur hindra að sjúkl- ingurinn klóri sér á næturnar. Neglur eiga að vera vel klipptar og hendur og svæði kringum enda- þarminn á að þvo vandlega eftir hægðir og nærföt og rúmfatnað sjúklingsins á að sjóða rækilega. Enn- fremur er sjálfsagt að nota smyrsli kringum enda- þarminn, sem drepa ormana og draga úr kláðanum. Pyrvinium parnoate (vanqvin) læknar allt að 90- 100% þeirraa, sem nota það rétt. Onnur lyf, sem útrýma njálgi að visum hundraðshluta, er piperazin, gentian blámi, og tetracyclin. Sviti. Hestar og karlmenn svitna, en konurnar fara í kóf, og þetta verður svo að vera, annars yrðum við eins og vatnsbelgir. Hin svokallaða svitalykt, kemur alls ekki af svitanum sjálfum. Hún orsakast af sýkl- um, sem alltaf eru í húðinni, og breyta og brjóta niður hina lyktarlausu útsmirun, en þær eru athafna- mestar þar sem húðin er heit og rök. Lyktin kemur, þegar svitinn blandast sýklagróðri húðarinnar, og yfirborðsefnin, sem þá myndast fá að sitja þar. Þar sem loftið leikur ekki eins frjálst um þá staði, sem eru vaxnir hári, safnast svitinn mest þar með ógeðfelldum afleiðingum. Menningin hefur gert svitalyktina að þjóðfélagslegum vanda, og hún þykir bera vott um menningarleysi, vera ófín og jafnvel ruddaleg. Sagt er, að hún geti jafnvel valdið því, að h in fegurstu ástarævintýri fari forgörðum. Hreinlæti, regluleg og rækileg böð er fyrsta skrefið til að verjast sýklagróðri á húðinni og óþægilegri lykt. Fyrsta kvennablaðið, sem kom út í Bandaríkj- unum, færði lesendum sínum þessar ábendingar 1837. „Leyndardómurinn til viðhalds fegurðinni er þríþættur: hófsemi, líkamsæfingar og hreinlæti." Bezt er að eyða svitalyktinni með sápuþvotti og hreinsa þannig burtu leyfarnar af honum, sem sitja á húðinni eftir uppgufunina. Heppilegustu böðin eru steypur, þar sem notað er nóg af heitu rennandi vatni og kalt á eftir til að loka svitaholunum. Ef þú svo nuddar líkamann vel eftir baðið með grófu handklæði, kemur nóg af hreinni fitu út úr fitu- kirtlunum til að halda húðinni mjúkri og sléttri. Verið í fatnaði, sem leyfir loftinu að leika frjálsu um líkamann, svo að svitinn gufi upp í stað þess að blandast húðgerlunum og safnast fyrir á henni. 22 FRÉTTABRÉF UM HEILBRIGfilSMAL

x

Heilbrigðismál

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heilbrigðismál
https://timarit.is/publication/638

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.