Samtíðin - 01.10.1934, Blaðsíða 3

SAMTiÐIN
6. hefti 1934
OKTOBER
Ó L A T í M I N N
Flestir kannast við orðtak
Bretanna, að tíminn sé peningar.
öllum ætti að vera hugleikið að
nota hann vel. Einkum ætti að
vera hvöt til þess við meiri hátt-
ar opinberar stofnanir, þar sem
árangur af starfinu, og kostnað-
ur við það er því bundinn, að vel
sé með vinnutímann farið.
Flokkun. Það eru líklega fáir,
sem standa Vesturheimsmönnum
á sporði í því að haga vel vinnu-
brögðum. Það er því engin furða,
þó frá þeiiri kæmi hugmyndin
um að flokka böm og unglinga í
bekki, til þess að samræma náms-
hæfileika þeirra, sem eiga að
sitja í sama bekk. Það var hr.
Stgr. A r a s o n, sem hér á
landi bar fyrstur fram þessa
hugmynd. Þessari nýjung var
ekki vel tekið af ýmsum, og er það
engin furða. Nýjungum er yfir-
leitt sjaldan tekið vel. Allar
breytingar frá rótgrónum venj-
DR. QUNNL. CLAESSEN
um kosta nokkra fyrirhöfn, sem
mörgum er ekki um. Margir vilja
helst hlusta á það sama lon og
don. Þessvegna endist söfnuður-
inn til að hlusta á sömu endur-
tekningarnar í kirkjunum, sunnu-
dag eftir sunnudag. Og í stjórn-
málafélögunum eru menn hrifnir
af að heyra stagast á því sama.
Nýjungin um flokkun í bekkjun-
um þótti jafnvel ómannúðleg.
Þarna var verið að stimpla þá,
sem voru slakir námsmenn.
Ameríkumenn voru svo hisp-
urslausir að „mæla“ námsgáfurn-
ar í unglingunum. Þó gáfnaprófin
séu kannske eitthvað öfgakend,
eru þau vafalaust góð leiðbeining
um að hópa saman þá nemendur,
sem lík skilyrði hafa til að njóta
kenslu í sama bekk.
1 mjög fámennum skólum er
erfitt að koma þessu við. En í
1