Samtíðin - 01.10.1934, Blaðsíða 4

stórum skólum ætti það að vera
vandalaust. Það getur aldrei ver-
ið vel með tímann farið, að tefja
fjölda nemenda, vegna þess að fá-
einir geta ekki fylgst með.
Stuttar kenslustundir. Þá er
ekki lítils um vert að hafa kenslu-
stundirnar hæfilega iangar, til
þess að nemendurnir hafi þeirra
sem best not. í háskólum er
alvanalegt, að kenslustundin standi
í 45 mín. Ég fæ ekki betur séð,
en að það sé fullkomlega nægur
tími, bæði fyrir kennara og stúd-
enta. Og eftir mínu viti er það
of langt fyrir börn. Kenslustundin
ætti að miðast við, að kennaran-
um sé tx-eystandi til þess að
kenna með krafti, og nemendun-
um til þess að nema og vinna, án
þess að þreytast verulega. Þrjú
kortér eru langur tími. Þeir eru
teljandi kennararnir, sem kenna
með fjöri þann tíma, frá morgni
og fram á miðjan dag. Það kann
að vera, að sumir kennarar bindi
sig ekki uml of við fastar skorð-
ur, og hafi tilbreytilegt námsefni
í kenslustundinni. En alvanalegt
mun vera, að nemendum sé sett
fyrir ákveðin lexía. Þegar lokið
er að hlýða yfir og útskýra það
tiltekna efni, er oft eftir nokkuð
af tímanum, sem ekki notast til
neins. Stundin ætti þá að vera
úti. TJngt fólk þarf að hafa hreyf-
ing og vera undir beru lofti, í
stað þess að híma inni.
Það er einkennilegt sleifarlag
að hafa lengri kenslustundir
2
handa börnum1 en fullorðnum.
Stúdentum er ekki ætlaður lengn
tími en 45 mín. En í barnaskóí-
unum eru kenslustundir hafðar
50 min. 1 þessu er ekki hægt að
finna neina skynsemi; því vitan-
lega þreytast börn fyr en stúd-
entar. Að vísu geta kennaramir
bætt nokkuð úr, með því að lofa
börnunum að hreyfa sig eitt,-
hvað, eða syngja söng o. þvíuml.,
um miðja stundina. En það er
ekki nóg. Kenslustund barnanna
á að vera styttri en þeirra, sem
fullorðnir eru, og e. t. v. líka
mislangar eftir þvi, hvert náms-
efnið er. I stórum skólabáknum
er slík tilbreytni líklega erfið, en
auðveld í smærri skólum.
Það mun vex*a alvanalegt, a. m.
k. í kaupstöðum, að ætla fjórar
kenslustundir handa eldri börn-
um frá kl. 8 árdegis og til há-
degis. Mér er nær að halda að
kenslustundirnar gætu eins verið
fimm á þessum sama tíma, mleð
minni þreytu fyrir böx*n og kenn-
ai*a, og tilbreytilegra námsefni.
Svefntími. Það getur varla
leikið vafi á, að mai’gt íslenskt
skólafólk fær of lítinn svefn um
skólatímann, og liggja til þess
inargar ástæður. íslendingar eru
yfirleitt agalítið fólk, og fá ung-
lingar á mörgum heimilum nokk-
uð að x*áða því sjálf, hvenær þau
fara í háttinn. Það þarf ekki ann-
að en að athuga fólksstrauminn
á götunum seint á kvöldin, til
þess að sannfærast um, hve mörg