Samtíðin - 01.05.1935, Page 8

6
SAMTÍÐIN
TIL IHUGUNAH.
Mannlegar þjáningar eru fyrir sitt leyti eins cg hafísjaki: níu tíundu hlutar
þeirra eru í kafi. Því veldur hugrekki mannlegs e'Slis. Þeir, sem mest þjást, eiga sér
þá náðargáfu, aíS kunna atS þegja. Þeir viríSa rétt annara manna til hamingjunnar.
Þeir kinoka sér vi?S a?S draga úr gletSi þeirra, sem eru kátir, og hamingju þeirra, r>em
eru hamingjusamir.
Ofurmagn duldra harma í veröldinni er ómœlanlegt. Ef þaÖ vœri alt leitt í ljós,
mundi líf vort veríSa dapurlegt. Veröldin er sælustatSur, af því aíS þeir óhamingju-
sömu dylja óhamingju sína.
James Douglas.
Þeir, sem hafa lesiíS ævintýri, muna eftir, hvernig á aÖ fara að því aÖ þekkja
dularbúna kóngsdóttur. Baun er látin undir háan bunka af fitSursængum og síðan er
stúlkan látin sofa ofan á öllum þessum sængum. Ef hún sefur vært og verÖur einskis
vör, er hún konungsdóttir. ÞaíS er ekki nema vandfýsinn kóngsdótturlíkami, sem
finnur til baunarinnar gegnum allar þessar dúnsængur.
Verkleg menning nútímans hefir m. a. sett sér þaÖ takmark, aíS gera rúmin, sem
sofiíS er í, þægilegri en áÖur var. Menn venjast auknum þægindum á þessu sviíSi og
því fer svo, aíS vi?S köllum þaÖ rúm hart flet, sem forfeíSur okkar sættu sig prýtSilega
vi?S. Og svona gengur þetta koll af kolli. Komandi kynslóÖir munu finna enn þá
smærri baunir en vi?S, undir enn þá þykkari sængurbunka.
Aldous Huxley.
Mér viríSist, aÖ alvarlegasti annmarkinn á heiminum nú á dögum sé stefnu-
leysi þaÖ, sem allsstaðar blasir viÖ og stafar af vonleysi manna. ÞaÖ viíSfangsefni,
sem nú bíÖur úrlausnar, er aÖ létta þessu fargi af hertSum þeirra, sem eiga
a?S erfa landiíS.
Fjölda ungra manna viríSist hin líÖandi stund algerlega tilgangslaus og fram-
tííSin vonlaus, og svo láta þeir berast inn í myrkur örvæntingarinnar.
F. E. A. Crew.
Ihugunin gerir manninn vitran. Hann getur skoÖaÖ og hlustaÖ, lesiíS og lært eins
og honum sýnist, en hann vitkast ekki af neinu nema því, sem hann hugsar um meíS
gaumgæfni, því, sem hugur hans hefir ötSlast meÖ áreynslu.
Pestalozzi.