Samtíðin - 01.05.1942, Side 25

SAMTJtílN
mikillar skelfingar, að þeir inuni
ekki trej’sta sér til að svnda alla leið
til lands. Þá sjá þeir um seinan, að
viturlegra liefði verið að synda með-
fram landi en að stefna beint til
hafs. Þetta kann að virðast hvéjrs-
dagsleg aðvörun, en hún er fram
komán vegna ]iess, hve margir taka
árlega strikið beint frá landi, rétt
eins og þeir væru að leggja af stað
vfir Ermarsund. En við fréttum aldr-
ei, að þeir menn drnkkni, sem reyna
að synda vfir Ermarsund. Þeir vita,
hvað þeir mega hjóða sér, og auk
þess eru hátar alveg á liælunum á
þeim. Það eru óreyndu, einsömlu
sundmennirnir við sjávarstrendur
okkar, sem óþarflega oft komast í
hann krappan. Yfirleitt eiga menn
aldrei að fara einsamlir í sjóinn.
2. Si/ndið aldrei fyrstu tvo tím-
ana eftir máltið.
Sé það gert, geta menn hæglega
fengið magakrampa. Við það kýtast
þeir saman og verða oft gersamlega
magnþrota. Ef syndir menn ern í
nánd, er venjulega auðvelt að hjarga
þeim, sem fá krampa á sundi. En
ef þeir eru einir, bíður þeirra oftast
bráður hani. Það er sjálfgert að foró-
ast þessa hættu, en of margir virða
slíkt að vettugi.
3. Syndið ekki, þangað til yður
er orðið kalt.
Slíkt getur orsakað vöðvakrampa
' fótum, kálfum, lærum og hand-
leggjum vegna þreytu og kulda. Að
vísu er þess háttar krampi ekki eins
hæltulegur og magakrampinn, en
hann er miklu algengari. Fái menn
hrampa í annan fótinn, er hann beim
ónýtur ó sundinu, og er slíkt að visu
>1
GLUGGA!
HURÐIR!
og allt til húsa smíðar
Magnús Jónsson
TRÉSMIÐJA
Reykjavík
Vatnsstíg 10. Sími 3593
Pósthólf 102.
Pjóðfræg
vörumerki:
Tip Top-þvottaduft
Mána-stangasápa
Paloma — óviðjafnanleg
handsápa.