Samtíðin - 01.11.1950, Blaðsíða 19
SAMTÍÐIN
15
hefur haft hamskipti. Hann er ekki
lengur grór og gugginn, heldur ljóm-
ar hann beinlínis af ánægju og vel-
líðan. Hárið er snyrtilega greitt. Því
er skipt í hægri vanga. Á andliti
hans sjást ekki lengur sólarhrings-
gamlir skeggbroddar. Og buxumar
hans eru daglega mótaðar í brot.
Hann horfir ekki lengur með ann-
arlegum svip út í hláinn — hefur
ekki talað við sjálfan sig siðan í
sumar, að ljóshærða stúlkan stað-
næmdist á gangstéttinni og horfði
upp i skrifstofugluggann.
I dag er hún — konan hans.
Húsbóndinn: „Fullur varstu enn
í nótt, Högni minn. Hvernig ferðu
annars aö pví aö rata heim á nótt-
unni svona svínfullur?“
Högni: „Ég geng alltaf meö nokk-
ur af nafnspjöldunum yöar upp á
vasann.“
Þaö var eitt kvöld um vor, aö
bráöfjörugur ánamaökur rak end-
ann upp úr moldinni og varö pess
pá var, aö annar maökur var par
alveg á nœstu grösum.
,.Sœl, elskan,“ sagöi hann, „eig-
um viö ekki. aö skríöa saman út í líf-
iÖ?“
„Ég held pú sért eitthvaö verri,“
var svaraö. „Veiztu ekki, aö ég er
hinn endinn á sjálfum pér?“
HLÍNAR-prjónavörurnar eru
ávallt fallegastar, beztar og
vinsælastar.
PRJÖNASTOFAN HMN,
Skólavörðustig 18. — Sími 2779,
^4 Lverpanda Iweli 6
cHoptur Cjucítnunclióon :
Mene tekel
abstraktlistarinnar
gUMIR MEGA EKKI HEYRA ab-
straktlist nefnda. Aðrir mega
ekki heyra aðra list nefnda. Þeir
menn fyrirfinnast, sem skreyta hý-
býli sin abstraktlistaverkum, en
flestir þeirra munu annaðhvort vilja
sýnast meiri listþekkjarar í augum
gesta sinna heldur en þeir eru, eða
þeir eru meiri mannþekkjarar en
gesti þeirra grunar. Þá eru og til
menn, sem halda þvi fram, að vín
svífi fyrr á gesti, ef nokkrar ab-
straktmyndir „prýða“ stofuveggina,
og gengur því Iiagsýni til slíkra lista-
verkakaupa. Enn aðrir fullyrða, að
þeir megi njóta slíkra verka, — orð-
ið „skilningur“, er með markviss-
um áróðri bannfært í sambandi við
abstraktlist, — þegar þeir eru orðnir
hæfilega ölvaðir, og fer þá hagsýn-
in að verða vafasöm, sé gert ráð fyrir
því, að einhvern langi til að njóta
jjeirrar listar. Margt er það og ann-
að, sem valdið getur því, að menn
kaupi slík verk, til dæmis píslarvætt-
isþrá eða jafnvel sadismi í garð eigin-
kvénna sinna eða tengdamæðra. Ef
óvndi sækir að einhverjum sam-
kvæmisgesta í slíkum hýbýlum, ráð-
legg ég honum að hugleiða, sér til
dægrastyttingar, í hvern þessara
flokka beri að skipa húsráðanda.
Hins vegar verður þeim, er slík