Morgunn


Morgunn - 01.06.1973, Side 62

Morgunn - 01.06.1973, Side 62
60 MORGUNN mikillar undrunar — kunni hann hana. Og ekki eingöngu þessa lexíu, heldur alla bókina, eins og hún lagði sig! 1 fyrstu varð Cayce óðalsbóndi reiður, því hann hélt að son- ur hans hefði allan tímann kunnað þetta, en einungis verið með látalæti. Hann var því tekinn alvarlega til bæna, flengdur og sendur í rúmið. Edgar htli tók þetta ekki sérstaklega nærri sér, heldur fór glaður í rúmið, því nú hafði hann uppgötvað hjá sér einhvers konar hæfileika, sem síðan átti eftir að fylgja honum ævilangt. Hann þurfti sem sagt ekki annað en sofa á bók, þá gat hann að því loknu rausað upp úr sér efni hennar orðrétt. Lucian frænda sínum til stórfurðu varð Edgar bezti nem- andi skólans, svo að segja í einni svipan. Hann virtist vita allt, sem stóð í kennslubókunum. Eins og eðlilegt er botnaði faðir drengsins ekkert í þessari breytingu og tók að spyrja hann hvað ylli þessum skínandi framförum; og Edgar sagði föður sínum frá röddinni, sem hann heyrði, og hvemig hann aflaði sér þekkingarinnar meðan hann svæfi. Cayce óðalsbóndi þóttist litlu nær og vissi varla, hvort hann ætti að trúa þessu. En er árin liðu varð hann ekki einn um vmdrun sína, þvi læknar, sálfræðingar og aðrir hámenntaðir menn heimsóttu hann, athuguðu drenginn og hlýddu á hann, en þessmn lærðu mönnum var þetta engu minni ráðgáta en óðalsbóndanum. Eftir því sem fjölskylda Edgars sagði, þá sannaði hann fyrst þá hæfileika sína, sem áttu eftir að gera hann frægan, þegar hann var sextán ára, síðasta ár hans í skóla. Þegar hann var að leika á skólaflötinni lenti harður bolti á mænunni og hann fór heim hálfruglaður með svima. Foreldrar hans skipuðu honrnn að fara í rúmið og hlýddi hann því. Þá gerðist það allt í einu, að hann varð mjög alvarlegur og myndugur í fasi og skipaði móður sinni að úthúa grautarbakslur og leggja hann við staðinn þar sem boltinn hafði hæft hann. Þetta var gert, og daginn eftir var hann alveg eins og hann átti að sér, en mundi þá ekkert, sem gerzt hafði frá því augnabliki að boltinn lenti á honum. En svo margt furðulegt hafði nú komið fram í sambandi við
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116

x

Morgunn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunn
https://timarit.is/publication/668

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.